Of Gallows and Pyres - Ancst

Watch all the fires burn in anguish

This city of terrors has numbed me to the last

There is no light in all this darkness

Even though the brightness radiates

All this longing for better days

So useless and pathetic, one more protesting pursuit

To the gallows, to the pyres

We march together in each other’s shoes

We are not meant to see ourselves

Self-degraded and disemboweled

Hanged from their towers

We flood the city with our tears

And as far as I remember

We never had a chance

To escape and to wither

In our self-chosen solitude

The gods of mercy in their villas

They laugh and they slander

In our long forgotten names

I rest my head

On your shoulders

Crowned with rusted wire

I’ll be your king and your slave

In our detention cells

We watch the days go by

Lost in our inner crypts

We persevere till we burn out

Till we burn out

And as far as I remember, we never had a chance

To escape and to wither in our self-chosen solitude

And as far as I remember, we never had a chance

To escape and to wither in our self-chosen solitude

Kijk hoe alle vuren in angst branden

Deze stad van terreur heeft me tot het laatst verdoofd

Er is geen licht in al deze duisternis

Ook al straalt de helderheid

Al dat verlangen naar betere dagen

Zo nutteloos en zielig, nog een protestactie

Naar de galg, naar de brandstapels

We marcheren samen in elkaars schoenen

Het is niet de bedoeling dat we onszelf zien

Zelf gedegradeerd en ingewanden ontdaan

Opgehangen aan hun torens

We overspoelen de stad met onze tranen

En voor zover ik me herinner

We hebben nooit een kans gehad

Om te ontsnappen en te verdorren

In onze zelfgekozen eenzaamheid

De goden van genade in hun villa's

Ze lachen en ze lasteren

In onze lang vergeten namen

Ik laat mijn hoofd rusten

Op je schouders

Bekroond met verroeste draad

Ik zal je koning en je slaaf zijn

In onze detentiecellen

We kijken hoe de dagen voorbij gaan

Verdwaald in onze innerlijke crypten

We volharden tot we een burn-out hebben

Tot we een burn-out hebben

En voor zover ik me herinner, hebben we nooit een kans gehad

Om te ontsnappen en te verwelken in onze zelfgekozen eenzaamheid

En voor zover ik me herinner, hebben we nooit een kans gehad

Om te ontsnappen en te verwelken in onze zelfgekozen eenzaamheid