Abysm of Existence - Ancst

The circle is complete, now I am the enemy

Trapped in my shattered husk, now I will suffocate

A life of lies where nothing means a thing, born into madness

I recall the pillars of the past, monuments of failure

I recall butchering myself to fit in with all you rats

There will be no peace, there will be no justice

All I know is this hunger for salvation

I foresee the end, the end of this damnation

All I ever wanted is to be free

Rest assured it will come to this, I will dwell in silence

Day after day, the same repetition

I gaze starwards, while I wither

No mortal triumphs will echo in these halls of steel

So bitter, so futile, the collapse is all I see

I bear the scars of your hollow world, pulled apart and fed to this nothingness

De cirkel is rond, nu ben ik de vijand

Gevangen in mijn verbrijzelde schil, nu zal ik stikken

Een leven van leugens waar niets iets betekent, geboren in waanzin

Ik herinner me de pijlers van het verleden, monumenten van mislukking

Ik herinner me dat ik mezelf afslachtte om bij al jullie ratten te passen

Er zal geen vrede zijn, er zal geen gerechtigheid zijn

Alles wat ik weet is deze honger naar verlossing

Ik voorzie het einde, het einde van deze verdoemenis

Alles wat ik ooit wilde is vrij zijn

Wees gerust, het zal zover komen, ik zal zwijgen

Dag na dag, dezelfde herhaling

Ik staar naar de sterren, terwijl ik verdor

Er zullen geen sterfelijke triomfen weerklinken in deze zalen van staal

Zo bitter, zo zinloos, de ineenstorting is alles wat ik zie

Ik draag de littekens van je holle wereld, uit elkaar getrokken en gevoed aan dit niets