Dying Embers - Ancst

Beyond the flesh that keeps us captive there’s an empty place that feeds our

nothingness

The sound of your voice echoes through my veins

No more togetherness, our world laid to waste

I can see us drifting in a sea of hate

Torn apart and cramped into empty space

The world keeps turning, gear in gear

Lifeless and mourning, trapped in our still live

Hearts filled with scorn, at the peak of our hollowness

We wander this torn and bleak vacuum in search for deliverance

Nowhere to go and nowhere to settle

Locked in these restless vessels, our realm is the emptiness

Adnate with the end, lost in expiration

Ghosts of yesterdays, I only worship my own decay

Connected but torn apart, we devour each other

Pragmatic and untrusting, futile in our own domain

I can see us drifting in a sea of hate

Torn apart and cramped into empty space

Voorbij het vlees dat ons gevangen houdt, is er een lege plek die ons voedt

niets

Het geluid van je stem echoot door mijn aderen

Geen saamhorigheid meer, onze wereld verwoest

Ik zie ons drijven in een zee van haat

Verscheurd en verkrampt in de lege ruimte

De wereld draait door, versnelling in versnelling

Levenloos en rouwend, gevangen in ons stilleven

Harten gevuld met minachting, op het hoogtepunt van onze leegheid

We dwalen door dit verscheurde en sombere vacuüm op zoek naar verlossing

Nergens om naartoe te gaan en nergens om te settelen

Opgesloten in deze rusteloze vaten, is ons rijk de leegte

Adnate met het einde, verloren in de vervaldatum

Geesten van gisteren, ik aanbid alleen mijn eigen verval

Verbonden maar verscheurd, we verslinden elkaar

Pragmatisch en wantrouwend, zinloos in ons eigen domein

Ik zie ons drijven in een zee van haat

Verscheurd en verkrampt in de lege ruimte