John J. Audubon - Anathallo

Most of us have heard crashing so loud

We hear a constant wave that spins between our temples piercing content with

its sound

We lost the 20,000s several years ago

Gradually we feel it washing blank the range in which we hold the things we know

Put your ear to a hummingbird’s wing

Place the hum against the ring

Listen to its still and violent motion making

Treading water

We’re dense waves

We don’t float

Our stories all just sink below the mess of wake the millions of paddled palms

our cupped hands make (5x)

Overhead the goose flies low, necks curve darted straight as compass needle,

dislocated from his mate

He found her body rafting toward the mouth of the river when she disappeared

with the current underneath the tree trunk bridge

Out toward the mouth

Out with the spilling water

We saw it coming like a spirit soars directed

Gunshot smoke and a sinking thereafter

He fell fast to the ocean while the red painted feathers floated down

John Audubon thought about the wiring as he swam toward the twisted neck and

the broken boat body bobbed

Examining the belly for the bullet’s tiny piercing, he cried, «Oh!»

When a secret fluttered, a migrant hummer unlatched its grip

Overhead his heart sped spooked and we splashed as the gail swung cold and some

fish folded in the crest slap

It lapped at our heads, but we received it like a reprimand

We were too consumed by motion to perceive or understand

John J. Audubon, his gifted replication

Painted with precision, perfect vision like the shot stain

And the whole world swam in deaf anticipation til the goose fell like a shed

shell from which the humming secret sprang

De meesten van ons hebben zo luid gekraak gehoord

We horen een constante golf die tussen onze slapen ronddraait en inhoud doordringend met:

zijn geluid

We zijn de 20.000 jaren geleden kwijtgeraakt

Geleidelijk aan voelen we dat het de reeks waarin we de dingen houden die we kennen, leeg spoelt

Leg je oor op de vleugel van een kolibrie

Plaats de brom tegen de ring

Luister naar zijn stille en gewelddadige bewegingen

watertrappelen

We zijn dichte golven

We drijven niet

Onze verhalen zinken allemaal weg onder de puinhoop van de miljoenen gepeddelde palmen

onze holle handen maken (5x)

Boven zijn hoofd vliegt de gans laag, de nekkromming schoot recht als een kompasnaald,

ontwricht van zijn partner

Hij vond haar lichaam raften naar de monding van de rivier toen ze verdween

met de stroming onder de boomstambrug door

Uit in de richting van de mond

Weg met het morsende water

We zagen het aankomen als een geest zweeft geregisseerd

Geweerschotrook en daarna zinken

Hij viel snel naar de oceaan terwijl de rood geverfde veren naar beneden dreven

John Audubon dacht aan de bedrading terwijl hij naar de verwrongen nek zwom en...

het gebroken bootlichaam dobberde

Terwijl hij de buik onderzocht op de kleine piercing van de kogel, riep hij: «O!»

Toen een geheim fladderde, ontgrendelde een migrantenhummer zijn greep

Boven zijn hoofd versnelde zijn hart schrik en we spetterden terwijl de galg koud en wat zwaaide

vis gevouwen in de kuifslag

Het kabbelde naar ons hoofd, maar we ontvingen het als een berisping

We werden te veel in beslag genomen door beweging om waar te nemen of te begrijpen

John J. Audubon, zijn begaafde replicatie

Geschilderd met precisie, perfect zicht zoals de schotvlek

En de hele wereld zwom in dove verwachting totdat de gans viel als een schuur

schelp waaruit het zoemende geheim ontsprong