All the First Pages - Anathallo

An astronaut lost his ring finger to the back of a grain truck

and I can’t stop thinking about it.

I’m thinking about it.

Thinking about it, I’m thinking about it.

Isn’t everything strange?

Buildings as brick boxes to be opened,

turned sideways and cracked.

Except the what?

that is inside is much too fluid, too fast.

The you and I that spiral past the windowsill,

the fire escape is on its back,

watching us swallowed up in the blue and green.

Flaring in the air with the vapor trails from all the first pages.

The same two color contrails that twist around every other color left crowded

out.

A record played.

The lights go out.

The Cineplex screen presents new strangled spectrums.

What we mean swallowed up in the blue and green.

1979 in a field with a bloody thumb.

Alone with the whir of the grain wheel hum.

Ten years since he saw us all.

He came back to never look another in the eye the same way again.

He walked inside, put his finger in the ice, and didn’t flinch at all

He came back to never look another in the eye the same way again.

He walked inside and put his finger in the ice.

He walked inside, he didn’t flinch at all.

Een astronaut verloor zijn ringvinger aan de achterkant van een graantruck

en ik kan niet stoppen met erover na te denken.

Ik denk erover na.

Als ik erover nadenk, denk ik erover na.

Is niet alles vreemd?

Gebouwen als te openen bakstenen dozen,

zijwaarts gedraaid en gebarsten.

Behalve de wat?

dat van binnen is, is veel te vloeiend, te snel.

De jij en ik die langs de vensterbank kronkelen,

de brandtrap ligt op zijn rug,

kijken hoe we worden opgeslokt in het blauw en groen.

Opvlammend in de lucht met de dampsporen van alle eerste pagina's.

Dezelfde tweekleurige contrails die rond elke andere kleur draaien, blijven overvol

uit.

Er is een plaat afgespeeld.

De lichten gaan uit.

Het Cineplex-scherm presenteert nieuwe gewurgde spectrums.

Wat we bedoelen, verzwolgen in het blauw en groen.

1979 in een veld met een verdomde duim.

Alleen met het gezoem van het graanwiel.

Tien jaar geleden dat hij ons allemaal zag.

Hij kwam terug om een ​​ander nooit meer op dezelfde manier in de ogen te kijken.

Hij liep naar binnen, stak zijn vinger in het ijs en deinsde niet terug

Hij kwam terug om een ​​ander nooit meer op dezelfde manier in de ogen te kijken.

Hij liep naar binnen en stak zijn vinger in het ijs.

Hij liep naar binnen, hij deinsde niet terug.