Míranos (Versión acústica) - Alex Ubago

Después de todo este final

Que en realidad

Es el comienzo de una guerra sin cuartel

Que humilla y avergüenza

Ni yo tampoco reconozco que te ame

Cómo mirarnos a los ojos y saber

Qué ha sido de nosotros

Déjalo, nos hemos ya manchado bien

El alma entera

Y lo peor es que seguimos

Presos de este odio intenso

Míranos, qué ha sido de nosotros dos

Excombatientes de un amor que nos llenó de vida, uoh

Míranos en este ring desolador

Poniendo precio a un deshonor que solos siembra heridas

Qué estúpidos los dos

Qué triste esta bajada del telón

Cuántos momentos quedarán sin recordar

Ya sepultados para siempre por afán

Y la rabia indecente

Que nos convierte en estos locos sin razón

Que solo pisan platos rotos con dolor

En su circo de escombros

Déjalo, nos hemos ya manchado bien

El alma entera

Y lo peor es que seguimos

Presos de este odio intenso

Míranos, qué ha sido de nosotros dos

Excombatientes de un amor que nos llenó de vida, uoh

Míranos en este ring desolador

Poniendo precio a un deshonor que solos siembra heridas

Qué estúpidos los dos

Qué triste esta bajada del telón

Y ahora míranos, qué ha sido de nosotros dos

Excombatientes de un amor que nos llenó de vida uoh

Míranos en este ring desolador

Poniendo precio a un deshonor que solos siembra heridas

Qué estúpidos los dos

Qué triste esta bajada del telón

Na al dit einde

In werkelijkheid

Het is het begin van een oorlog zonder kwartier

dat vernedert en in verlegenheid brengt

Ik herken ook niet dat ik van je hou

Hoe je elkaar in de ogen kunt kijken en weten

wat is er van ons geworden?

Laat maar, we hebben onszelf al goed bevlekt

de hele ziel

En het ergste is dat we doorgaan

Gevangenen van deze intense haat

Kijk naar ons, wat is er van ons twee geworden

Veteranen van een liefde die ons met leven vulde, uoh

Kijk naar ons in deze sombere ring

Een prijs zetten op oneer die alleen wonden zaait

hoe dom zijn jullie allebei

Wat triest dit neerlaten van het gordijn

Hoeveel momenten zullen niet worden herinnerd

Al voor altijd begraven door gretigheid

En de onfatsoenlijke woede

Dat maakt ons gek zonder reden

Die alleen met pijn op gebroken borden stapt

In zijn circus van puin

Laat maar, we hebben onszelf al goed bevlekt

de hele ziel

En het ergste is dat we doorgaan

Gevangenen van deze intense haat

Kijk naar ons, wat is er van ons twee geworden

Veteranen van een liefde die ons met leven vulde, uoh

Kijk naar ons in deze sombere ring

Een prijs zetten op oneer die alleen wonden zaait

hoe dom zijn jullie allebei

Wat triest dit neerlaten van het gordijn

En kijk nu eens naar ons, wat is er van ons twee geworden

Veteranen van een liefde die ons met leven vulde uoh

Kijk naar ons in deze sombere ring

Een prijs zetten op oneer die alleen wonden zaait

hoe dom zijn jullie allebei

Wat triest dit neerlaten van het gordijn