Ciudad desierta - Alex Ubago

Hace frió en esta habitación

Esta lloviendo afuera

No queda nadie en ningún callejón

Parece una ciudad desierta

Se ha despertado mi corazón

Porque tu no estas conmigo

Quisiera escapar de esta prisión

Montar al tren del olvido

Decías que todo era un juego

Decías que ya es eterno

Pero en tus ojos ha llovido tanto

Que se han cansado de esperar

Oo y ahora sufro mirándote marchar

Oo ahora sufro mirándote marchar

Los años curan algunas heridas

Los meses podrán sus huellas

Hay días para sufrir recaídas

Y horas para estar sin ellas

Y aunque haga frío en mi habitación

Aunque este lloviendo fuera

Y nada parezca tener solución

Sigo tocando madera

Decías que todo era un juego

Decías que nadie es tu dueño

Pero en tus ojos ha llovido tanto

Que se han cansado de esperar

Oo y ahora sufro mirándote marchar

Oo ahora sufro mirándote marchar

Ahora sufro mirándote marchar

Mirándote marchar

Het is koud in deze kamer

Het regent buiten

Er is niemand meer in een steegje

Het lijkt wel een verlaten stad

mijn hart is wakker geworden

Omdat je niet bij mij bent

Ik zou graag uit deze gevangenis willen ontsnappen

berijd de trein van de vergetelheid

Je zei dat alles een spel was

Je zei dat het eeuwig is

Maar in jouw ogen heeft het zoveel geregend

die het wachten moe zijn

Oo en nu lijd ik als ik je zie gaan

Oo nu lijd ik als ik je zie gaan

De jaren helen sommige wonden

De maanden zullen kunnen traceren

Er zijn dagen om terugvallen te lijden

En uren om zonder hen te zijn

En ook al is het koud in mijn kamer

Ook al regent het buiten

En niets lijkt een oplossing te hebben

Ik blijf op hout kloppen

Je zei dat alles een spel was

Je zei dat niemand jou bezit

Maar in jouw ogen heeft het zoveel geregend

die het wachten moe zijn

Oo en nu lijd ik als ik je zie gaan

Oo nu lijd ik als ik je zie gaan

Nu lijd ik als ik je zie gaan

ik zie je gaan