Романс - Алексей Вдовин

Помнишь, как мы провожали закат

Небо в глазах красным околышем

И как хотелось той ночью сверкать

И говорить, и говорить…

Помнишь, как мы провожали друзей

Как были все рюмки разбитыми

И фонарями моргали звезде

Над мостовой, над мостовой…

Как получилось так, что мы одни

Тихо сидим, шуршим одеждою

Падает снег на ладони твои

И никого нет, ничего нет…

Weet je nog hoe we de zonsondergang zagen?

De lucht in de ogen van een rode band

En hoe ik die nacht wilde schitteren

En praten en praten...

Weet je nog hoe we vrienden afsloegen?

Hoe zijn alle glazen gebroken?

En de lantaarns knipperden naar de ster

Over het trottoir, over het trottoir...

Hoe is het zo gekomen dat we alleen zijn?

We zitten stil, ritselende kleren

Sneeuw valt op je handpalmen

En er is niemand, er is niets...