По Неглинной - Александр Малинин

Ах, где вы, дамы полусвета

Надежды да Екатерины?

Я коротаю до рассвета

Ночь у потухшего камина.

Ах, где вы, шлейфы и вуали

Так ловко прятавшие очи,

Что все равно гусаров звали

В шальные ветреные ночи.

По Неглинной, по Неглинной

Мне бы нынче лихо мчаться,

Да с любимой, да с любимой

За заставой повстречаться.

Мне бы нынче на рассвете

К ней прийти опять с повинной,

Мне б тоску свою развеять

По Неглинной, по Неглинной.

На шумный бал спешили пары,

Сиял огнями дом старинный,

И погонял ямщик усталый

Лихую тройку по Неглинной.

И чьи-то взоры опьяняли

Всю ночь влюбленного корнета,

Ах, где вы, шлейфы и вуали?

Ах, где вы, дамы полусвета?

Желанных губ касались губы

Рука, дрожа, гасила свечи,

И укрывали лисьи шубы

В санях продрогнувшие плечи.

И заливали чьи-то беды

В бокалах дорогие вина,

Ах, где ж вы, дамы полусвета,

Надежды да Екатерины?

Oh, waar zijn jullie dames van de halve mond?

Hoop ja Catherine?

Ik blijf weg tot het ochtendgloren

Nacht bij de uitgedoofde open haard.

Oh, waar ben je, treinen en sluiers

Zo slim ogen verbergen

Dat hoe dan ook de huzaren werden genoemd

Op gekke winderige nachten.

Langs de Neglinnaya, langs de Neglinnaya

Ik zou nu beroemd sprinten,

Ja met mijn geliefde, ja met mijn geliefde

Ontmoet achter de buitenpost.

Ik wil graag vandaag bij zonsopgang

Om weer bij haar te komen met een bekentenis,

Ik zou mijn verlangen verdrijven

Langs de Neglinnaya, langs de Neglinnaya.

Stellen haastten zich naar een luidruchtig bal,

Het oude huis straalde van licht,

En de vermoeide koetsier reed

Onstuimige trojka langs Neglinnaya.

En iemands ogen dronken

De hele nacht verliefde cornet

Ah, waar ben je, treinen en sluiers?

Ah, waar zijn jullie, dames van de halfmonde?

Gewenste lippen raakten lippen

Hand, trillend, doofde de kaarsen,

En vossenbontjassen bedekt

Bibberende schouders in de slee.

En overspoelde iemands problemen

Dure wijnen in glazen

Oh, waar zijn jullie, dames van de halve wereld,

Hoop ja Catherine?