О любви иногда говорят… - Александр Малинин

Помнишь, я приносил тебе желтые розы,

Нас хотели с тобой ночью звезды украсть.

Рыжим цветом светились в саду абрикосы,

И лоза улыбалась с высоких террас.

Припев:

О любви иногда говорят громко шепотом,

О любви говорят иногда тихо в крик.

Отпустила весна любовь с горьким опытом,

Я пытался любовь уберечь — и душою охрип.

Я любовь пристегну, привяжу к своей страсти,

Я судьбу застегну, завяжу, никому не отдам.

Мои чувства сильней, и любовь погубастей,

Разотру по губам и по сердцу зеленый сандал.

Припев:

О любви иногда говорят громко шепотом,

О любви говорят иногда тихо в крик.

Отпустила весна любовь с горьким опытом,

Я пытался любовь уберечь — и душою охрип.

Мы пытались за месяц прожить сотни лет,

Мы любили за сутки недели прочесть,

Мы направили годы на время взрослеть,

Наши чувства хотели сквозь время пролезть.

Припев:

О любви иногда говорят громко шепотом,

О любви говорят иногда тихо в крик.

Отпустила весна любовь с горьким опытом,

Я пытался любовь уберечь — и душою охрип.

Я не знаю, когда, я прошу, ты меня забери,

Дай потрогать слепые и лживые дни,

Ко мне ночью стучат и кричат снегири,

И любовь мне на ухо щебечет «прости»,

В мое сердце кричат и стучат снегири.

В мое сердце стучат и кричат снегири.

Denk eraan, ik heb gele rozen voor je meegebracht,

Ze wilden 's nachts de sterren met je stelen.

Abrikozen gloeiden rood in de tuin,

En de wijnstok glimlachte vanaf de hoge terrassen.

Refrein:

Liefde wordt soms luid fluisterend gesproken,

Liefde wordt soms zachtjes uitgesproken in een kreet.

Lente laat liefde los met bittere ervaring,

Ik probeerde de liefde te redden - en mijn ziel was hees.

Ik zal liefde vastmaken, verbinden met mijn passie,

Ik zal mijn lot vastbinden, het vastbinden, ik zal het aan niemand geven.

Mijn gevoelens zijn sterker, en liefde is destructiever,

Ik zal groen sandelhout op mijn lippen en op mijn hart wrijven.

Refrein:

Liefde wordt soms luid fluisterend gesproken,

Liefde wordt soms zachtjes uitgesproken in een kreet.

Lente laat liefde los met bittere ervaring,

Ik probeerde de liefde te redden - en mijn ziel was hees.

We probeerden honderden jaren in een maand te leven,

We hielden ervan om in een dag van een week te lezen,

We hebben de jaren gericht op de tijd om op te groeien,

Onze gevoelens wilden door de tijd kruipen.

Refrein:

Liefde wordt soms luid fluisterend gesproken,

Liefde wordt soms zachtjes uitgesproken in een kreet.

Lente laat liefde los met bittere ervaring,

Ik probeerde de liefde te redden - en mijn ziel was hees.

Ik weet niet wanneer, ik vraag je om me op te halen,

Laat me de blinde en valse dagen aanraken,

Goudvinken kloppen en schreeuwen 's nachts tegen me,

En liefde tjilpt "Het spijt me" in mijn oor

Goudvinken schreeuwen en kloppen in mijn hart.

Goudvinken kloppen en schreeuwen naar mijn hart.