Махно - Александр Малинин

— Что это за поле?

— Не знаю, мой атаман.

— А что это за город?

— Черт его знает, мой атаман.

— А что это за люди?

— Смерть, мой атаман.

На сабле плясала слеза, а гусарский мундир

Весь в семечках, как хутора Малоросса.

«Айвенго» небритой братвою зачитан до дыр,

Храп лошадей, в траве муравьи, да осы.

Припев:

Ты не пиши мне о любви, ведь сердце жжет воспоминанье.

Все наши детские страданья судьбою купаны в крови.

Оборвалась тугая нить, наш праздник так похож на траур.

И в лабиринтах Минотавра нам вечно суждено бродить.

И дернул же черт меня родиться в России!

То раболепствуем, то тихо бунтуем, болтуны, да ворье,

То каемся, то хлещем друг дружку, что есть силы,

То мировые проблемы решаем, а то воруем белье.

Припев:

Ты не пиши мне о любви, ведь сердце жжет воспоминанье.

Все наши детские страданья судьбою купаны в крови.

Оборвалась тугая нить, наш праздник так похож на траур.

И в лабиринтах Минотавра нам вечно суждено бродить.

Гражданская подлая бойня без правил и взяток.

Рулетка раскручена, но шарик придет на zero.

За Родину горсть убирают, за свободу — десяток,

А вся остальная — война, для кого.

Припев:

Ты не пиши мне о любви, ведь сердце жжет воспоминанье.

Все наши детские страданья судьбою купаны в крови.

Оборвалась тугая нить, наш праздник так похож на траур.

И в лабиринтах Минотавра нам вечно суждено бродить.

На сабле плясала слеза, а гусарский мундир

Весь в семечках, как хутора Малоросса.

«Айвенго» небритой братвою зачитан до дыр,

Храп лошадей, в траве муравьи, да осы.

— Wat is dit veld?

- Ik weet het niet, mijn ataman.

- En wat voor stad is dit?

'De duivel weet het, mijn ataman.

- Wat voor mensen zijn dit?

'Dood, mijn ataman.

Een traan danste op de sabel en het huzarenuniform

Allemaal in zaden, zoals de boerderijen van Klein Rusland.

"Ivanhoe" ongeschoren jongens lezen gaten,

Het snurken van paarden, mieren in het gras en wespen.

Refrein:

Je schrijft me niet over liefde, want het hart brandt van een herinnering.

Al ons kinderlijk lijden is door het lot in bloed gedompeld.

Een strakke draad is gebroken, onze vakantie lijkt zo op rouwen.

En in de labyrinten van de Minotaurus zijn we voor altijd voorbestemd om rond te dwalen.

En de duivel trok me om in Rusland geboren te worden!

Nu dienen we, dan rebelleren we stilletjes, praters, ja dieven,

Nu hebben we berouw, nu slaan we elkaar met al onze kracht,

Of we lossen wereldproblemen op, of we stelen linnen.

Refrein:

Je schrijft me niet over liefde, want het hart brandt van een herinnering.

Al ons kinderlijk lijden is door het lot in bloed gedompeld.

Een strakke draad is gebroken, onze vakantie lijkt zo op rouwen.

En in de labyrinten van de Minotaurus zijn we voor altijd voorbestemd om rond te dwalen.

Verachtelijk burgerlijk bloedbad zonder regels en steekpenningen.

Roulette draait, maar de bal komt op nul.

Voor het moederland verwijderen ze een handvol, voor vrijheid - een dozijn,

En de rest is oorlog, voor wie.

Refrein:

Je schrijft me niet over liefde, want het hart brandt van een herinnering.

Al ons kinderlijk lijden is door het lot in bloed gedompeld.

Een strakke draad is gebroken, onze vakantie lijkt zo op rouwen.

En in de labyrinten van de Minotaurus zijn we voor altijd voorbestemd om rond te dwalen.

Een traan danste op de sabel en het huzarenuniform

Allemaal in zaden, zoals de boerderijen van Klein Rusland.

"Ivanhoe" ongeschoren jongens lezen gaten,

Het snurken van paarden, mieren in het gras en wespen.