Лилии - Александр Малинин

Как у нас на озере лилии цветут.

А мою любимую Лилией зовут.

Поплыву на озеро, лилий там нарву,

И тебе, любимая, я их подарю.

Поплыву на озеро, лилий там нарву,

И тебе, любимая, я их подарю.

Ну, а ты, хорошая, их к губам прижмешь,

Лилии прекрасные, лучше не найдешь.

Зарябит вдруг гладь воды легкий ветерок,

Приходи, любимая, в этот вечерок.

Зарябит вдруг гладь воды легкий ветерок,

Приходи, любимая, в этот вечерок.

Долго-долго буду ждать, знаю — не придешь,

Знаю, у калиточки ты другого ждешь…

Вянет, вянет мой букет, вянет без следа,

А тебя все нет и нет, милая моя…

Вянет, вянет мой букет, вянет без следа,

А тебя все нет и нет, милая моя…

Вы простите, лилии, загубил я вас,

Вы простите, лилии, я в последний раз.

Я в последний раз пришел, больше не приду,

Счастье я свое нашел и свою беду…

Счастье я свое нашел и свою беду…

Hoe lelies bloeien op ons meer.

En mijn geliefde naam is Lily.

Ik zal naar het meer zwemmen, ik zal daar lelies plukken,

En aan jou, mijn liefste, zal ik ze geven.

Ik zal naar het meer zwemmen, ik zal daar lelies plukken,

En aan jou, mijn liefste, zal ik ze geven.

Nou, jij, beste, druk ze tegen je lippen,

De lelies zijn prachtig, beter vind je niet.

Een licht briesje laadt plotseling het wateroppervlak op,

Kom, mijn liefste, vanavond.

Een licht briesje laadt plotseling het wateroppervlak op,

Kom, mijn liefste, vanavond.

Ik zal lang, lang wachten, ik weet dat je niet zult komen,

Ik weet dat je wacht op iets anders bij de poort...

Verdorren, mijn boeket verdorren, verwelken zonder een spoor achter te laten,

En je bent nog steeds weg en weg, mijn liefste...

Verdorren, mijn boeket verdorren, verwelken zonder een spoor achter te laten,

En je bent nog steeds weg en weg, mijn liefste...

Vergeef me, lelies, ik heb je geruïneerd,

Pardon, lelies, dit is de laatste keer.

Ik kwam voor de laatste keer, ik zal niet meer komen,

Ik vond mijn geluk en mijn ongeluk...

Ik vond mijn geluk en mijn ongeluk...