Гастролёр - Александр Малинин

Прозрачен свет дорог,

Неоконченная повесть и пролог.

Пусть тайный путь дальний, переступив порог,

Задержусь на миг у ворот.

Припев:

Начинаются холода и случайные города

Убаюкают в белый дым стужи и метели.

Пролетают зимой года и случайные города

Застилают за мной постель, закрывают двери.

Закрывают двери.

Тепло души дарить,

И за каждый шаг судьбу благодарить,

Не избран, но призван век путником прожить,

С ветром странствий мне колесить.

Припев:

Начинаются холода и случайные города

Убаюкают в белый дым стужи и метели.

Пролетают зимой года и случайные города

Застилают за мной постель, закрывают двери.

Закрывают двери.

Проигрыш.

Начинаются холода и случайные города

Убаюкают в белый дым стужи и метели.

Пролетают зимой года и случайные города

Застилают за мной постель, закрывают двери.

Застилают за мной постель, закрывают двери.

Het licht van de wegen is transparant,

Onvoltooid verhaal en proloog.

Laat het geheime pad lang zijn, nadat je de drempel hebt overschreden,

Ik stop even bij de poort.

Refrein:

Verkoudheid en willekeurige steden beginnen

Ze worden in witte rook gesust door kou en sneeuwstormen.

Vlieg voorbij in de winter van het jaar en willekeurige steden

Ze maken het bed voor me op, sluiten de deuren.

Ze sluiten de deuren.

Geef de warmte van de ziel

En dank het lot voor elke stap,

Niet uitverkoren, maar geroepen om een ​​eeuw als reiziger te leven,

Ik reis met de wind van omzwervingen.

Refrein:

Verkoudheid en willekeurige steden beginnen

Ze worden in witte rook gesust door kou en sneeuwstormen.

Vlieg voorbij in de winter van het jaar en willekeurige steden

Ze maken het bed voor me op, sluiten de deuren.

Ze sluiten de deuren.

Verliezen.

Verkoudheid en willekeurige steden beginnen

Ze worden in witte rook gesust door kou en sneeuwstormen.

Vlieg voorbij in de winter van het jaar en willekeurige steden

Ze maken het bed voor me op, sluiten de deuren.

Ze maken het bed voor me op, sluiten de deuren.