Белое на синем - Александр Малинин

Ах, какие белые на синем

Пароходы уходили в даль,

Увозили на борту Россию,

Ах, поручик, как Вам было жаль.

Весь потертый и совсем не модный

Ваш мундир, что с кожей сросся вдрызг.

Над Россией стон стоял народный,

Вы меняли Родину на жизнь.

Уплывала, таяла Россия,

Памятью и болью становясь.

Ах, какие белые на синем

Чайки, плача, провожали Вас.

Но, поручик, Вы не хмурьте брови,

Выпьем мы за Родину до дна.

На мундире Вашем капли крови,

Будто за Россию ордена.

Знаю, встретимся в кафе парижском,

По улыбке я Вас отличу.

«Да, поручик, Вы устали слишком», —

Через годы шепотом кричу.

Да, Голицын, Вы — России символ!

За спиной сожженные мосты.

Ах, какие белые на синем

Ночью о России снятся сны.

Ах, какие белые на синем

Всем нам о России снятся сны.

Oh, wat wit op blauw

De stoomboten gingen in de verte,

Ze namen Rusland aan boord,

Oh, luitenant, wat spijt het u.

Allemaal armoedig en helemaal niet modieus

Je uniform, dat met de huid is meegegroeid.

Over Rusland klonk een volkskreun,

Je hebt je moederland voor het leven veranderd.

Zeilde weg, smolt Rusland,

Een herinnering en pijn worden.

Oh, wat wit op blauw

Zeemeeuwen, huilend, vergezelden je.

Maar, luitenant, frons niet,

We zullen tot op de bodem drinken voor het moederland.

Er zitten bloeddruppels op je uniform,

Alsof voor Rusland bestellingen.

Ik weet het, we ontmoeten elkaar in een Parijse café,

Met een glimlach zal ik je onderscheiden.

"Ja, luitenant, u bent te moe,"

Door de jaren heen schreeuw ik fluisterend.

Ja, Golitsyn, je bent een symbool van Rusland!

Verbrande bruggen achter.

Oh, wat wit op blauw

Dromen over Rusland 's nachts.

Oh, wat wit op blauw

We hebben allemaal dromen over Rusland.