Я вернусь - Александр Иванов

Иволга кричит в последний раз прощай

В осенней тиши-не

Я покинул отчий край

И больно мне

Край ты мой заброшенный,

Край ты мой — пустырь

Плачут вдвоем брошенные

Лес да монастырь

И уже нигде в колокола не бьют

Hет на куполах креста

И о чести здесь поют

Красные уста

Снова пьют, дерутся, плачут,

Проклиная грусть

Старая Русь, милая Русь,

За тебя молююсь

Я молюсь

Ты прости меня,

Русь моя — пустырь,

Старый клен да степь,

Лес да монастырь

Ты прости меня

За хмельную грусть,

За эту слабость,

Я еще вернуусь…

Ветер вольный, песню спой мне о земле

Она еще хранит

Wielewaal schreeuwt voor de laatste keer vaarwel

In de herfststilte

Ik verliet het land van mijn vader

En het doet me pijn

Jij bent mijn verlaten land,

Jij bent mijn land - een woestenij

Samen huilen in de steek gelaten

Bos en klooster

En nergens luiden ze de klokken

Niet op de koepels van het kruis

En ze zingen hier over eer

rode mond

Weer drinken, vechten, huilen,

Vervloekt verdriet

Oud Rusland, dierbaar Rusland,

ik bid voor je

ik bid

Vergeef me,

Mijn Rusland is een woestenij,

Oude esdoorn en steppe,

Bos en klooster

Vergeef me

Voor dronken verdriet

Voor deze zwakte

Ik zal terug komen...

Vrije wind, zing voor mij een lied over de aarde

Ze houdt nog steeds