Снегом по венам - Александр Иванов

Стараясь превозмочь земное тяготенье,

Она стремилась вверх, но падала лишь вниз

И падшая душа какой-то бледной тенью

За неба краешек цеплялась, словно за карниз

ПРИПЕВ:

Снегом по венам

В конце тоннеля

Душа над телом

Снегом по венам

Душа летела

Куда-то в небо

Спасая каждый раз ее больное тело,

Я вновь и вновь включал ее экраны глаз,

Но ту, что на меня из этих глаз смотрела

Не смог забыть тогда и не могу сейчас

ПРИПЕВ

БРИДЖ

Ее уставшие глаза смотрели в небеса

За ту черту, где таял свет, где нас с тобою нет

ПРИПЕВ

Proberen de zwaartekracht van de aarde te overwinnen,

Ze streefde omhoog, maar viel alleen naar beneden

En de gevallen ziel is een soort bleke schaduw

De rand klampte zich vast aan de lucht, als aan een kroonlijst

REFREIN:

Sneeuw door de aderen

Aan het einde van de tunnel

Ziel boven lichaam

Sneeuw door de aderen

ziel vloog

Ergens in de lucht

Elke keer haar zieke lichaam redden,

Ik zette haar oogschermen keer op keer aan,

Maar degene die me vanuit deze ogen aankeek

Ik kon het toen niet vergeten en ik kan het nu niet

REFREIN

BRUG

Haar vermoeide ogen keken naar de lucht

Voorbij de lijn waar het licht smolt, waar we niet bij jou zijn

REFREIN