Прощай, мой друг (Гастрольная) - Александр Иванов, Паскаль

Музыкой турбин и колес

Поезд или лайнер умчит

Это наяву и всерьез

И гитара тихо звучит

Вспоминая рассветы и города,

И гастрольных сюжетов тебе никогда

Не забыть, не простить, не вернуть

Пройденный путь остается в душе навсегда

Сердце защемила тоска,

Словно переполненный зал

Осушив тебя до глотка,

Ничего взамен не отдал

И осталось смятенье где-то в груди

И закралось сомненье в мысли твои

Почему и зачем столько лет

Лазерный свет, так похожий на свет от любви

ПРИПЕВ:

Прощай, мой друг,

И в покинутом зале

Гитара печально сыграет отбой

И вьюга споет старый блюз на вокзале

И просто «не в кайф» расставаться с тобой

Вспенились бокалы вина

В звуке вновь какой-то изъян

Завелась рефреном струна

Звукоинженер снова пьян,

Но любимое сердце рядом с тобой

И на празднике жизни ты не чужой

Миллионы людей за окном

И только одна ожидает тебя под зонтом

ПРИПЕВ

Медленно погасли огни

Аппарат на сцене молчит

Смотаны на локте шнуры

И концертный сброшен «прикид»

В старой кожаной куртке вновь на мороз

Непокорные локоны длинных волос

Разметала метель по плечам

Путь к небесам, неподвластный ни дням, ни ночам

ПРИПЕВ

Muziek van turbines en wielen

De trein of de voering zal wegvliegen

Dit is echt en serieus

En de gitaar klinkt zacht

Herinnerend aan dageraad en steden,

En je zult nooit reisverhalen hebben

Vergeet niet, vergeef niet, keer niet terug

Het afgelegde pad blijft voor altijd in de ziel

Verdriet greep mijn hart,

Als een volle kamer

Droogde je tot de keel,

Heb er niets voor terug gegeven

En er was ergens verwarring in de borst

En twijfel kroop in je gedachten

Waarom en waarom zoveel jaren

Laserlicht, zo vergelijkbaar met het licht van liefde

REFREIN:

Vaarwel mijn vriend,

En in de verlaten hal

De gitaar zal helaas de lichten uitspelen

En de sneeuwstorm zal de oude blues zingen op het station

En het is gewoon "geen sensatie" om afscheid van je te nemen

Geschuimde glazen wijn

Er zit weer een foutje in het geluid

Een snaar begon met een refrein

De geluidstechnicus is weer dronken

Maar je geliefde hart is naast je

En bij de viering van het leven ben je geen vreemde

Miljoenen mensen buiten het raam

En er wacht er maar één op je onder een paraplu

REFREIN

De lichten gingen langzaam uit

Het apparaat op het podium is stil

Koorden opgerold bij de elleboog

En het concert liet "outfit" vallen

Weer in een oud leren jack in de kou

Weerbarstige krullen van lang haar

Een sneeuwstorm op de schouders geveegd

Het pad naar de hemel, niet onderhevig aan dagen of nachten

REFREIN