Ванюша - Александр Башлачёв

Как ходил Ванюша бережком вдоль синей речки

Как водил Ванюша солнышко на золотой уздечке

душа гуляла

душа летела

душа гуляла

в рубашке белой

да в чистом поле

все прямо прямо,

и колокольчик

был выше храма

да в чистом поле

да с песней звонкой.

Но капля крови на нитке тонкой

уже сияла, уже блестела

спасая душу,

врезалась в тело.

Гулял Ванюша вдоль синей речки

и над обрывом

раскинул руки

то ли для объятия

то ли для распятия

Как несло Ванюху солнце на серебряных подковах

И от каждого копыта по дороге разбегалось

двадцать

пять

рублей

целковых.

Душа гуляет!

Душа гуляет!

Да что есть духу пока не ляжешь,

Гуляй Ванюха!

Идешь ты, пляшешь!

Гуляй, собака, живой покуда!

Из песни — в драку!

От драки — к чуду!

Кто жив тот знает — такое дело!

Душа гуляет и носит тело.

Водись с любовью!

Любовь, Ванюха,

Не переводят единым духом.

Возьмет за горло — и пой, как сможешь,

Как сам на душу свою положишь.

Она приносит огня и хлеба,

Когда ты рубишь дорогу к небу.

Оно в охотку.

Гори, работа!

Да будет водка горька от пота!

Шальное сердце руби в окрошку!

Рассыпь, гармошка!

Скользи, дорожка!

Рассыпь, гармошка!

Да к плясу ноги!

А кровь играет!

Душа дороги не разбирает.

Через сугробы, через ухабы…

Молитесь, девки.

Ложитесь, бабы.

Ложись, кобылы!

Умри старуха!

В Ванюхе силы!

Гуляй, Ванюха!

Танцуй от печки!

Ходи в присядку!

Рвани уздечки!

И душу — в пятку.

Кто жив, тот знает.

Такое дело.

Душа гуляет.

Заносит тело.

Ты, Ванюша, пей да слушай —

Однова теперь живем.

Непрописанную душу

Одним махом оторвем.

Хошь в ад, хошь — в рай!

Куда хочешь — выбирай.

Да нету рая, нету ада.

Никуда теперь не надо.

Вот так штука!

Вот так номер!

Дата, подпись и печать.

И живи пока не помер.

По закону отвечать.

Мы с душою нынче врозь.

Пережиток, вопчем.

Оторви ее ла брось —

Ножками потопчем.

Нету мотива без коллектива.

А какой коллектив —

Такой выходит и мотив.

Ох, держи, а то помру

В остроте момента!

В церкву едут по утру

Все интеллигенты.

Были — к дьякону, к попу ли,

Интересовалися.

Сине небо вниз тянули.

Тьфу ты!

Надорвалися…

Душу брось да растопчи.

Мы слюною плюнем.

А заместо той свечи

Кочергу засунем.

А Ванюше припасла

Снега на закуску я.

Сорок градусов тепла

Греют душу русскую.

Не сестра да не жена

Да вепная отдушина

Не сестра да не жена

Да верная отдушина.

Как весь вечер дожидалося Ивана у трактира красно солнце

Колотило снег копытом и летели во все стороны червонцы

Душа в загуле.

Да вся узлами.

Да вы ж задули

Святое пламя!

Какая темень.

Тут где-то вроде душа гуляет?

Да кровью бродит.

Умом петляет.

Чего-то душно.

Чего-то тошно.

Чего-то скушно.

И всем тревожно.

Оно тревожно и страшно, братцы!

Да невозможно приподыматься.

Да, может, Ванька чего сваляет?

А ну-ка, Ванька!

Душа гуляет!

Рвани, Ванюша!

Чего не в духе?

Какие лужи?

Причем тут мухи?

Не лезьте в душу!

Катитесь к черту!

Гляди-ка, гордый!

А кто по счету?

С вас аккуратом… — Ох, темнотища!

С вас аккуратом выходит тыща!

А он рукою за телогрейку…

А за душою — да ни копейки!

Вот то-то вони из грязной плоти:

— Он в водке тонет, а сам не плотит!

И навалились, и рвут рубаху,

И рвут рубаху, и бьют с размаху.

И воют глухо.

Литые плечи.

Держись, Ванюха, они калечат!

— Разбили рожу мою хмельную?

Убейте душу мою больную!

Вот вы сопели, вертели клювом?

Да вы не спели.

А я спою вам!

… А как ходил Ванюша бережком

… вдоль синей речки!

… А как водил Ванюша солнышко

… на золотой уздечке!

Да захлебнулся.

Пошла отрава.

Подняли тело.

Снесли в канаву.

С утра — обида.

И кашель с кровью.

И панихида у изголовья.

И мне на ухо шепнули:

— Слышал?

Гулял Ванюха…

Ходил Ванюха, да весь и вышел.

Без шапки к двери.

— Да что ты, Ванька?

Да я не верю!

Эх, Ванька — встань-ка!

И тихо встанет печаль немая

Не видя звезды горят, костры ли.

И отряхнется, не понимая,

Не понимая, зачем зарыли.

Пройдет вдоль речки

Да темным лесом

Да темным лесом,

Поковыляет,

Из лесу выйдет

И там увидит,

Как в чистом поле

душа гуляет,

Как в лунном поле

душа гуляет,

Как в снежном поле

душа гуляет…

Hoe Vanyusha langs de blauwe rivier liep

Hoe Vanyusha de zon leidde op een gouden hoofdstel

ziel liep

ziel vloog

ziel liep

in een wit overhemd

ja in een open veld

allemaal rechtdoor,

en bel

was hoger dan de tempel

ja in een open veld

ja, met een rinkelend liedje.

Maar een druppel bloed aan een dun draadje

scheen al, scheen al

een ziel redden

botste tegen het lichaam.

Vanyusha liep langs de blauwe rivier

en over de klif

spreidde zijn armen

of voor een knuffel

hetzij voor kruisiging

Hoe de zon Vanyukha droeg op zilveren hoefijzers

En van elke hoef langs de weg liep

twintig

vijf

roebel

roebel.

Zielswandelingen!

Zielswandelingen!

Ja, wat is de geest totdat je gaat liggen,

Loop Vanja!

Jij gaat, jij danst!

Lopen, hond, levend voor nu!

Van lied tot gevecht!

Van een gevecht tot een wonder!

Wie leeft weet - zoiets!

De ziel wandelt en draagt ​​het lichaam.

Rijd met liefde!

Liefs, Vanyukha,

Ze vertalen niet in één geest.

Pak het bij de keel - en zing zo goed je kunt,

Hoe leg je het op je ziel.

Ze brengt vuur en brood,

Wanneer je de weg naar de hemel afsnijdt.

Het is op jacht.

Brand, werk!

Laat wodka bitter zijn van het zweet!

Hak het gekke hart in okroshka!

Strooi, mondharmonica!

Schuif, spoor!

Strooi, mondharmonica!

Ja, dans met je voeten!

En het bloed speelt!

De ziel begrijpt de weg niet.

Door de sneeuwbanken, door de hobbels...

Bid meisjes.

Ga naar beneden, dames.

Ga naar beneden, merries!

Sterf oude vrouw!

Er zit kracht in Vanyukha!

Lopen, Vanya!

Dans van de kachel!

Ga naar de eed!

Breek de hoofdstellen!

En de ziel - in de hiel.

Wie leeft weet het.

Zo iets.

De ziel loopt.

Brengt het lichaam.

Jij, Vanyusha, drink en luister -

We wonen nu alleen.

Ongeschreven ziel

Laten we het er in één keer afhalen.

Je wilt naar de hel, je wilt naar de hemel!

Waar je maar wilt - kies.

Ja, er is geen hemel, er is geen hel.

Het is nergens voor nodig om nu ergens heen te gaan.

Dat is het hem juist!

Dat is het nummer!

Datum, handtekening en zegel.

En leef tot je sterft.

Reageer volgens de wet.

Onze zielen zijn nu gescheiden.

Overleven, vopchem.

Scheur het af, gooi het -

Laten we onze voeten vertrappen.

Er is geen motief zonder een team.

En welk team

Zo komt het motief naar voren.

Wacht even, anders ga ik dood

In de scherpte van het moment!

Ze gaan 's ochtends naar de kerk

Allemaal intellectuelen.

Waren - naar de diaken, naar de priester,

Geïnteresseerd.

De blauwe lucht werd naar beneden getrokken.

Pah jij!

Overspannen...

Laat je ziel vallen en verpletter het.

We zullen spugen.

En in plaats van die kaars

Laten we de poker vasthouden.

En Vanyusha redde

Sneeuw voor een snack.

Veertig graden

Ze verwarmen de Russische ziel.

Geen zus, geen vrouw

Ja, een aderontluchting

Geen zus, geen vrouw

Ja, een echte adempauze.

Hoe de rode zon de hele avond op Ivan wachtte in de herberg

De sneeuw bonsde met een hoef en tsjervonets vlogen alle kanten op

Ziel op de vlucht.

Ja, alle knopen.

Ja, je hebt het verpest

Heilige vlam!

Wat een duisternis.

Is er hier ergens een ziel?

Ja, het zwerft met bloed.

Geest windt.

Iets benauwds.

Iets saais.

Iets saais.

En iedereen maakt zich zorgen.

Het is verontrustend en eng, broeders!

Ja, het is onmogelijk om op te staan.

Ja, misschien dumpt Vanka iets?

Kom op, Vanka!

Zielswandelingen!

Rip, Vanyusha!

Wat zit er niet in de geest?

Welke plassen?

En hoe zit het met de vliegen?

Klim niet in de ziel!

Rol naar de hel!

Kijk, trots!

En wie staat er op de rekening?

Wees voorzichtig met jou... - Oh, duisternis!

Duizenden komen precies met jou uit!

En hij legde zijn hand op het gewatteerde jasje...

En voor de ziel - ja, geen cent!

Hier is de stank van vies vlees:

- Hij verdrinkt in wodka, maar hij heeft geen vlees!

En ze stapelden zich op en scheurden het shirt,

En ze scheuren het shirt en slaan met een schommel.

En ze huilen doof.

Gegoten schouders.

Wacht even, Vanyukha, ze zijn kreupel!

'Hebben ze mijn dronken gezicht gebroken?'

Dood mijn zieke ziel!

Dus je snuffelde, draaide met je snavel?

Ja, je hebt niet geslapen.

En ik zal voor je zingen!

... En hoe liep Vanyusha voorzichtig

... langs de blauwe rivier!

... En hoe Vanyusha de zon leidde

... op een gouden hoofdstel!

Ja, hij stikte.

Het gif is weg.

Ze hebben het lichaam opgetild.

Ze brachten het naar de sloot.

In de ochtend - wrok.

En bloed ophoesten.

En een herdenkingsdienst aan het hoofd.

En ze fluisterden in mijn oor:

- Ik vernam?

Vanyukha liep ...

Vanyukha liep rond en ging allemaal naar buiten.

Zonder hoed aan de deur.

- Wat ben jij, Vanka?

Ja, ik geloof niet!

Oh, Vanka - sta op!

En stomme droefheid zal stilletjes opkomen

De sterren niet zien branden, vreugdevuren.

En schud het van je af, niet begrijpend

Ik begrijp niet waarom ze het hebben begraven.

Loop langs de rivier

Ja, donker bos

Ja, donker bos

hobbelt

Zal uit het bos komen

En daar zal hij zien

Als in een open veld

de ziel loopt

Zoals in een maanveld

de ziel loopt

Als in een besneeuwd veld

ziel loopt...