Подвиг разведчика - Александр Башлачёв

В рабочий полдень я проснулся стоя:

Опять матрац попутал со стеной.

Я в одиночку вышел из запоя,

Но — вот те на!

— сегодня выходной.

И время шло не шатко и не валко.

Горел на кухне ливерный пирог.

Скрипел мирок хрущевки-коммуналки,

И шлепанцы мурлыкали у ног.

Сосед Бурштейн стыдливо бил соседку.

Мы с ней ему наставила рога.

Я здесь ни с кем бы не пошел в разведку,

Мне не с кем выйти в логово врага.

Один сварил себе стальные двери.

Другой стишки кропает до утра.

Я — одинок.

Я никому не верю.

Да, впрочем, видит Бог, невелика потеря

Весь ихний брат и ихняя сестра.

Экран, а в нем с утра звенят коньки…

В хоккей играют настоящие мужчины.

По радио поют, что нет причины для тоски,

И в этом ее главная причина.

В «Труде» сенсационная заметка

О том, что до сих пор шумит тайга.

А мне до боли хочется в разведку,

Уйти и не вернуться в эту клетку

Уйти — в чем есть — в глубокий тыл врага.

Из братских стран мне сообщает пресса:

Поляки оправляются от стресса.

Прижат к ногтю вредитель Лех Валенса,

Мечтавший всю Варшаву отравить.

Да, не все еще врубились в суть прогресса

И в трех соснах порой не видят леса.

Бряцает амуницией агрессор,

Но ТАСС уполномочен заявить:

«Тяжелый смог окутал Вашингтон.

Невесело живется без работы

В хваленых джунглях каменной свободы,

Где правит ЦРУ и Пентагон.

Среди капиталистов наших стран

Растет угар военного психоза.

Они пугают красною угрозой

Обманутых рабочих и крестьян.

А Рейган — вор, ковбой и педераст —

Поставил мир на ядерную карту.

«Тревожно мне.

Кусаю свой матрац.

Дрожу, как СС-20 перед стартом.

Окончился хоккей.

Пошли стрекозы.

А по второй насилуют кларнет.

Да как же можно?

Ведь висит угроза!

И ничего страшней угрозы нет!

Да, вовремя я вышел из запоя…

Не отдадим родимой Костромы!

Любимый город может спать спокойно

И мирно зеленеть среди зимы.

Буденовку напялю на затылок.

Да я ль не патриот, хотя и пью?

В фонд мира сдам мешок пустых бутылок

И из матраца парашют скрою.

Возьму аванс.

Куплю себе билет

На первый рейс до Западной Европы.

В квадрате Гамбурга — пардон, я в туалет!

-

Рвану кольцо и размотаю стропы.

Пройду, как рысь, от Альп и до Онеги

Тропою партизанских автострад.

Все под откос — трамваи и телеги.

Не забывайте, падлы, Сталинград!

Пересчитаю все штыки и пушки.

Пускай раскрыт мой корешок-связной —

Я по-пластунски обхожу ловушки

И выхожу в эфир любой ценой.

Я — щит и меч родной Страны Советов!

Пока меня успеют обложить —

Переломаю крылья всем ракетам,

Чтоб на Большую землю доложить:

Мол, вышел пролетарский кукиш Бонну.

Скажите маме — НАТО на хвосте!

Ваш сын дерется до последнего патрона

На вражьей безымянной высоте.

Хочу с гранатой прыгнуть под колеса,

Но знамя части проглотить успеть.

Потом молчать на пытках и допросах,

А перед смертью — про Катюшу спеть.

Бодун крепчал.

Пора принять таблетку.

В ушах пищал секретный позывной.

По выходным так хочется в разведку.

Айда, ребята!

кто из вас со мной?

Op een werkmiddag werd ik staand wakker:

Opnieuw raakte de matras in de war met de muur.

Ik kwam alleen uit de eetbui,

Maar - hier zijn ze!

- vandaag is een vrije dag.

En de tijd verstreek niet wankel en niet rollen.

In de keuken brandde leverpastei.

De kleine wereld van het Chroesjtsjov-gemeenschappelijke appartement kraakte,

En de pantoffels snorden aan de voeten.

Buurman Burshtein sloeg zijn buurman verlegen.

Zij en ik zetten de hoorns op hem.

Ik zou hier met niemand op verkenning gaan,

Ik heb niemand om mee naar het hol van de vijand te gaan.

Een gelaste stalen deuren voor zichzelf.

Een ander rijm druipt tot de ochtend.

Ik ben eenzaam.

Ik geloof niemand.

Ja, maar God weet, het verlies is klein

Al hun broer en hun zus.

Het scherm, en 's ochtends rinkelen de schaatsen ...

Echte mannen hockeyen.

Ze zingen op de radio dat er geen reden is om te verlangen,

En dit is haar belangrijkste reden.

In Trud, een sensationele opmerking

Over het feit dat de taiga nog steeds herrie maakt.

En ik wil echt ontdekken,

Vertrek en keer niet terug naar deze kooi

Laat - in wat je hebt - diep achter de vijandelijke linies.

Uit de broederlanden vertelt de pers mij:

Polen herstellen van stress.

Het ongedierte Lech Walesa wordt op de nagel gedrukt,

Die ervan droomde heel Warschau te vergiftigen.

Ja, nog niet iedereen heeft de essentie van vooruitgang begrepen

En in drie dennen zien ze soms het bos niet.

De agressor rammelt met munitie,

Maar TASS is bevoegd om te declareren:

“Een zware smog omhulde Washington.

Ongelukkig leven zonder werk

In de geroemde jungle van stenen vrijheid,

Waar de CIA en het Pentagon regeren.

Onder de kapitalisten van onze landen

De razernij van militaire psychose groeit.

Ze schrikken de rode dreiging af

Bedrogen arbeiders en boeren.

En Reagan - een dief, een cowboy en een pederast -

Zet de wereld op de nucleaire kaart.

"Ik maak me zorgen.

Ik bijt op mijn matras.

Ik beef als een SS-20 voor de lancering.

Het hockeyen is voorbij.

De libellen zijn weg.

En op de tweede verkrachtten ze de klarinet.

Ja, hoe is het mogelijk?

Er is immers een dreiging!

En er is niets erger dan een bedreiging!

Ja, ik kwam net op tijd uit de eetbui...

We zullen onze lieve Kostroma niet opgeven!

Favoriete stad kan rustig slapen

En midden in de winter rustig groen worden.

Ik zet een Budyonovka op mijn achterhoofd.

Ben ik geen patriot, ook al drink ik?

Ik zal een zak met lege flessen overhandigen aan het Vredesfonds

En ik verstop een parachute voor de matras.

Ik neem een ​​voorschot.

Ik koop een kaartje voor mezelf

Op de eerste vlucht naar West-Europa.

Op het plein van Hamburg - sorry, ik ga naar het toilet!

-

Ik scheur de ring en wikkel de lijnen af.

Ik ga als een lynx van de Alpen naar Onega

Het pad van partijdige snelwegen.

Alles is ontspoord - trams en karren.

Vergeet niet, klootzakken, Stalingrad!

Ik zal alle bajonetten en geweren tellen.

Laat mijn verbonden ruggengraat worden geopend -

Ik ga rond de vallen als een plastuna

En ik ga koste wat kost de lucht in.

Ik ben het schild en het zwaard van mijn geboorteland van de Sovjets!

Tot ze tijd hebben om me op te dringen...

Breek de vleugels van alle raketten

Melden aan het vasteland:

Zoals, de proletarische vijg kwam naar Bonn.

Vertel het je moeder - de NAVO zit op de hielen!

Je zoon vecht tot de laatste kogel

Op de naamloze hoogte van de vijand.

Ik wil onder de wielen springen met een granaat,

Maar heb tijd om de banner van de eenheid in te slikken.

Zwijg dan tijdens marteling en ondervraging,

En voor de dood, zing over Katyusha.

Bodun werd sterker.

Het is tijd om de pil te nemen.

Een geheime roepnaam piepte in mijn oren.

In het weekend wil ik heel graag op verkenning.

Aïda jongens!

wie van jullie is bij mij?