Похороны шута - Александр Башлачёв

Смотрите — еловые лапы грызут мои руки.

Горячей смолой заливает рубаху свеча.

Средь шумного бала шуты умирают от скуки

Под хохот придворных лакеев и вздох палача.

Лошадка лениво плетется по краю сугроба.

Сегодня молчат бубенцы моего колпака.

Мне тесно в уютной коробке отдельного гроба.

Хочется курить, но никто не дает табака.

Хмурый дьячок с подбитой щекой

Тянет-выводит за упокой.

Плотник Демьян, сколотивший крест,

Как всегда пьян.

Да нет, гляди-ка ты, трезв…

Снял свою маску бродячий актер.

Снял свою каску стрелецкий майор.

Дама в вуали опухла от слез.

Воет в печали ободранный пес.

Эй, дьякон, молись за спасение божьего храма!

Эй, дама, ну что там из вас непрерывно течет?

На ваших глазах эта старая скушная драма

Легко обращается в новый смешной анекдот!

Возьму и воскресну!

То-то вам будет потеха.

Вот так, не хочу умирать, да и дело с концом.

Подать сюда бочку отборного крепкого смеха!

Хлебнем и закусим хрустящим соленым словцом.

Пенная брага в лампаде дьячка.

Враз излечилась больная щека.

Водит с крестом хороводы Демьян.

Эй, плотник, налито!

— Да я уже пьян.

Спирт в банке грима мешает актер.

Хлещет стрелецкую бравый майор.

Дама в вуали и радостный пес

Поцеловали друг друга взасос.

Еловые лапы готовы лизать мои руки.

Но я их — в костер, что растет из огарка свечи.

Да кто вам сказал, что шуты умирают от скуки?

Звени, мой бубенчик!

Работай, подлец, не молчи!

Я красным вином написал заявление смерти.

Причина прогула — мол, запил.

Куда ж во хмелю?

Два раза за мной приходили дежурные черти.

На третий сломались и скинулись по рублю.

А ночью сама притащилась слепая старуха.

Сверкнула серпом и сухо сказала: — Пора!

Но я подошел и такое ей крикнул на ухо,

Что кости от смеха гремели у ней до утра.

Спит и во сне напевает дьячок:

— Крутится, крутится старый волчок!

Плотник позорит Христа —

Спит на заблеванных досках креста.

Дружно храпят актер и майор.

Дама с собачкой ушли в темный бор.

Долго старуха тряслась у костра,

Но встал я и сухо сказал ей: Пора.

Kijk - vuren poten knagen aan mijn handen.

Een kaars vult het shirt met hete hars.

Temidden van een luidruchtig bal sterven narren van verveling

Tot het gelach van de hofmeiden en de zucht van de beul.

Het paard sjokt lui langs de rand van de sneeuwbank.

Vandaag zijn de klokken van mijn pet stil.

Ik voel me krap in de knusse doos van een aparte kist.

Ik wil roken, maar niemand geeft tabak.

Sombere koster met een gerimpelde wang

Trekt - haalt uit voor vrede.

Timmerman Demyan, die een kruis tegen elkaar sloeg,

Zoals altijd dronken.

Nee, kijk, je bent nuchter...

De dolende acteur zette zijn masker af.

De majoor boogschieten zette zijn helm af.

De dame in de sluier was gezwollen van tranen.

Een aan flarden gescheurde hond huilt van verdriet.

Hé, diaken, bid voor de redding van Gods tempel!

Hé dame, wat stroomt er constant uit je?

Voor je ogen dit oude saaie drama

Verandert gemakkelijk in een nieuwe grappige anekdote!

Ik zal het nemen en opstaan!

Dat wordt leuk voor je.

Dat is het, ik wil niet dood, en dat is het einde ervan.

Serveer hier een vat geselecteerde sterke lach!

Laten we een hap nemen en een hap nemen met een krokant zout woord.

Schuimend brouwsel in de diakenlamp.

De zere wang was meteen genezen.

Demyan leidt rondedansen met een kruis.

Hé timmerman, gegoten!

- Ja, ik ben al dronken.

Alcohol in een potje make-up stoort de acteur.

De dappere majoor geeft de boogschutter zweepslagen.

Gesluierde dame en blije hond

Ze kusten elkaar hartstochtelijk.

Vuren poten zijn klaar om mijn handen te likken.

Maar ik leg ze in het vuur dat uit de stomp van een kaars groeit.

Wie heeft je verteld dat narren sterven van verveling?

Bel aan!

Werk, schurk, zwijg niet!

Ik schreef een overlijdensverklaring met rode wijn.

De reden voor absenteïsme - zeggen ze, weggespoeld.

Waar in godsnaam?

De dienstduivels kwamen twee keer voor mij.

Bij de derde gingen ze kapot en hakten ze elk een roebel in.

En 's nachts sleepte de blinde oude vrouw zich voort.

Ze zwaaide met een sikkel en zei droog: - Het is tijd!

Maar ik ging naar boven en riep zulke dingen in haar oor,

Dat haar botten tot de ochtend ratelden van het lachen.

Slaapt en in een droom zingt de diaken:

"De oude tol draait, draait!"

De timmerman onteerd Christus

Slaapt op de uitgebraakte planken van het kruis.

De acteur en de majoor snurken samen.

De dame met de hond ging het donkere bos in.

Lange tijd beefde de oude vrouw bij het vuur,

Maar ik stond op en zei droog tegen haar: het is tijd.