Новый год - Александр Башлачёв

Мы у ворот.

Эй, отворяй, охрана!

Ровно в двенадцать нам разрешают вход.

Мокрый от пены, и, безусловно, пьяный,

Я удираю в новый грядущий год.

С треском разбив елочные игрушки

Жмется к столу общество-ассорти.

Хочется стать взрывчатою хлопушкой

И расстрелять вас залпами конфети.

Но нужно включиться,

И — раз-два-три!

— веселиться.

А лучше всего напиться.

Вдрызг.

Чтоб рухнуть под стол — пластом.

Кто-то из женщин в маске лисицы

Приветливо машет мне своим

пушистым хвостом.

Там, наверху, счетчик стучит все чаще.

Там, наверху, скоро составят счет.

Кто-то открытку бросил в почтовый ящик.

Может быть, ангел, может быть — пьяный черт?

В этом году я выбираю черта.

Я с ним охотно чокнусь левой рукой.

Я объявляю восемьдесят четвертый

Годом серьезных мер по борьбе с тоской.

Но в комнате пусто,

Смазаны краски.

Слышен могучий храп за стеной.

Кто-то из женщин сбрасывает маску

И остается рядом со мной.

Как хорошо, когда некуда торопиться.

Славно проспать первый январский день.

Надо бы встать, чтобы опохмелиться,

Надо бы встать, но подниматься лень.

В куче кассет местный рок-клуб — по росту.

Маршевый шаг вперед, два шага назад.

Ровно в двенадцать — Всеволод Новгородцев

И модная группа «Фрэнки гоуз ту Ленинград».

Мы засыпаем.

Что нам приснится?

Лес и дорога.

Конь вороной.

Кто-то из женщин в маске лисицы

Утром проснется рядом со мной.

Кто-то из женщин быстро с постели встанет,

Выгладит платье и подойдет к столу.

Кто-то из женщин все по местам расставит.

Где-то в углу на кухне найдет метлу.

Кто-то из женщин быстро сметет осколки.

Вымоет чашки с мылом и кипятком.

Снимет игрушки.

Выбросит наши елки.

И, не прощаясь, щелкнет дверным замком.

А солнце все выше!

Скоро растает.

Деды Морозы получат расчет.

Сидя на крыше, скорбно глотает

Водку и слезы мой маленький черт.

We staan ​​bij de poort.

Hé, doe open, bewaker!

Precies om twaalf uur mogen we naar binnen.

Nat van schuim, en natuurlijk dronken,

Ik ontsnap naar het nieuwe komend jaar.

Kerstspeelgoed breken met een knal

Geassorteerde samenleving drukt op de tafel.

Ik wil een explosief filmklapper worden

En je neerschieten met salvo's confetti.

Maar je moet inschakelen

En één, twee, drie!

- plezier hebben.

En het is het beste om dronken te worden.

Verpletterd.

Om onder de tafel in te klappen - in een laag.

Een van de vrouwen met een vossenmasker

Hij begroet me met zijn

pluizige staart.

Daar, boven, klopt de balie steeds vaker.

Daarboven zullen ze snel de rekening opmaken.

Iemand gooide een ansichtkaart in de brievenbus.

Misschien een engel, misschien een dronken duivel?

Dit jaar kies ik voor de duivel.

Ik zal graag een bril laten klinken met mijn linkerhand.

Ik kondig vierentachtigste aan

Een jaar van serieuze maatregelen om het verlangen tegen te gaan.

Maar de kamer is leeg

Verf uitgesmeerd.

Achter de muur klinkt een machtig gesnurk.

Een van de vrouwen zet het masker af

En blijft aan mijn zijde.

Het is goed om nergens te haasten.

Lekker verslapen op de eerste dag van januari.

Je moet opstaan ​​om een ​​kater te krijgen,

Ik zou moeten opstaan, maar ik ben te lui om op te staan.

In een stapel cassettes wordt de plaatselijke rockclub gerangschikt op hoogte.

Marcherende stap vooruit, twee stappen terug.

Precies om twaalf uur - Vsevolod Novgorodtsev

En de modieuze groep Frankie Goes to Leningrad.

Wij vallen in slaap.

Wat zullen we dromen?

Bos en weg.

Raaf paard.

Een van de vrouwen met een vossenmasker

Wordt 's ochtends naast me wakker.

Sommige vrouwen komen snel uit bed,

Hij strijkt de jurk en gaat naar de tafel.

Een van de vrouwen zet alles op zijn plaats.

Ergens in de hoek van de keuken vindt hij een bezem.

Een van de vrouwen zal de stukken snel wegvegen.

Was de kopjes met zeep en kokend water.

Pak speelgoed op.

Gooi onze bomen weg.

En zonder afscheid te nemen, klikt hij op het deurslot.

En de zon komt steeds hoger!

Zal snel smelten.

Sinterklaas wordt betaald.

Zittend op het dak, treurig slikkend

Wodka en tranen, mijn kleine duivel.