Музыкант - Александр Башлачёв

С восемнадцати лет

Он играл что попало

Для крашеных женщин и пьяных мужчин.

Он съедал в перерывах по паре холодных котлет.

Музыкант полысел.

Он утратил талант.

Появилось немало морщин.

Он любил тот момент,

Когда выключат свет,

И пора убирать инструмент.

А после игры,

Намотав на кулак электрические шнуры,

Он вставал у окна.

И знакомой халдей приносил ему рюмку вина.

Он видел снег на траве.

И безумный оркестр собирался в его голове.

Возникал дирижер,

Приносил лед-минор и горячее пламя-мажор.

Он уходил через черный ход,

Завернув килограмм колбасы

В бумагу для нот.

Он прощался со мной,

Он садился в трамвай,

Он, как водится, ехал домой.

И из всех новостей

Самой доброй была

Только весть об отъезде детей.

Он ложился к стене.

Как всегда,

Повернувшись спиной к бесполезной жене.

И ночью он снова слышал

Эту музыку …

И ночью он снова слышал

Звуки музыки …

И наутро жена начинала пилить его

Ржавым скрипучим смычком.

Называла его паучком

И ловила дырявым семейным сачком.

Он вставал у окна.

Видел снег.

Он мечтал о стакане вина.

Было много причин

Чтобы вечером снова удрать

И играть

Для накрашенных женщин

И их безобразных мужчин.

Он был дрянной музыкант.

Но по ночам он слышал музыку…

Он спивался у всех на глазах.

Но по ночм он слышал музыку…

Он мечтал отравить керосином жену.

Но по ночам он слышал музыку…

Vanaf achttien jaar

Hij speelde wat dan ook

Voor geschilderde vrouwen en dronken mannen.

Tussendoor at hij een paar koude gehaktballen.

De muzikant werd kaal.

Hij is zijn talent kwijt.

Er zijn veel rimpels.

Hij hield van dat moment

Wanneer de lichten zijn uitgeschakeld

En het is tijd om het gereedschap op te bergen.

En na de wedstrijd

Elektrische snoeren om de vuist hebben gewikkeld,

Hij stond op bij het raam.

En een bekende Chaldeeër bracht hem een ​​glas wijn.

Hij zag sneeuw op het gras.

En een waanzinnig orkest verzamelde zich in zijn hoofd.

De dirigent verscheen

Hij bracht ijs-minor en hot flame-major.

Hij ging door de achterdeur,

Een kilo worst inpakken

In papier voor notities.

Hij nam afscheid van mij

Hij stapte op de tram

Zoals gewoonlijk was hij op weg naar huis.

En van al het nieuws

Was de vriendelijkste

Alleen het nieuws van het vertrek van de kinderen.

Hij ging tegen de muur liggen.

Zoals gewoonlijk,

Zijn nutteloze vrouw de rug toekeren.

En 's nachts hoorde hij weer

Deze muziek...

En 's nachts hoorde hij weer

Geluiden van muziek…

En 's morgens begon de vrouw hem te zien

Roestige piepende boog.

Noemde hem een ​​pooch

En ze ving met een doorgeboord familienet.

Hij stond op bij het raam.

Ik zag sneeuw.

Hij droomde van een glas wijn.

Er waren veel redenen

Om 's avonds weer te ontsnappen

En speel

Voor geschilderde vrouwen

En hun lelijke mannen.

Hij was een slechte muzikant.

Maar 's nachts hoorde hij muziek...

Hij dronk zichzelf in het bijzijn van iedereen.

Maar 's nachts hoorde hij muziek...

Hij droomde ervan zijn vrouw te vergiftigen met kerosine.

Maar 's nachts hoorde hij muziek...