Quand J'aurai Du Temps - Albin De La Simone

Quand j’aurai du temps,

quand je serai libre,

écumerons-nous les grandes vitrines?

Emplissant des sacs

de choses inutiles,

emplissant nos yeux

d’un bonheur facile.

Quand j’aurai du temps,

je relirai nos mails.

J’exhumerai ému

des tonnes de merveilles.

Je me souviendrai

du temps regretté où

d’un trait de bic

je te faisais rire.

Attends encore un peu,

le calme se dessine.

Attends encore un peu.

Quand j’aurai du temps,

on ira courir mouillés

dans le vent

sans craindre le pire.

Alors enrhumés, on s’enfermera,

on boira du thé, on copulera.

Quand j’aurai du temps,

nous élèverons

des hordes d’enfants

heureux et joueurs.

Les jouets, les ballons,

les parties de quilles

nous détourneront du feu

qui nous grille.

Attends encore un peu,

le calme se dessine.

Attends encore un peu.

Quand j’aurai du temps,

je l’ai toujours dit,

quand j’aurai du temps,

tu seras partie.

Wanneer ik tijd heb,

als ik vrij ben,

gaan we de grote ramen afschuren?

Zakken vullen

onnodige dingen,

onze ogen vullen

van gemakkelijk geluk.

Wanneer ik tijd heb,

Ik zal onze e-mails herlezen.

Ik zal verhuisd opgraven

tonnen wonderen.

dat zal ik onthouden

van de betreurde tijd toen

met een pennenstreek

Ik heb je aan het lachen gemaakt.

Wacht nog even langer,

rust ontstaat.

Wacht nog even langer.

Wanneer ik tijd heb,

we gaan nat rennen

in de wind

zonder het ergste te vrezen.

Dus met een verkoudheid sluiten we ons op,

we zullen thee drinken, we zullen copuleren.

Wanneer ik tijd heb,

we zullen verhogen

hordes kinderen

vrolijk en speels.

Speelgoed, ballonnen,

bowlingfeesten

zal ons van het vuur afwenden

die ons verbrandt.

Wacht nog even langer,

rust ontstaat.

Wacht nog even langer.

Wanneer ik tijd heb,

Ik zei altijd,

wanneer ik tijd heb,

je zult weg zijn.