Elle s'endort - Albin De La Simone

Un fauteuil pour nous deux

Elle et moi dans un creux

Comme l’orme et le lierre

Enlacés comme hier

Elle s’endort

Elles est sur moi blottie

Le souffle ralenti

Les cheveux dans mon cou

Nos larmes sur ma joue

Elle s’endort

Plus de feu ni de glace

Le temps courbe les griffes

Et la douleur s’efface

La chaleur la remplace

Elle s’endort

Un fauteuil pour nous deux

Elle et moi dans un creux

Comme l’orme et le lierre

Enlacés comme hier

Elle s’endort

Dehors un arbre mort, un papillon de nuit

Ivre d’un vent trop fort tangue sous la pluie

Elle s’endort

Een stoel voor ons twee

Zij en ik in een holte

Zoals iep en klimop

Verstrengeld als gisteren

Ze valt in slaap

Ze liggen bovenop me, lekker tegen me aan gekropen

Langzame adem

Het haar in mijn nek

Onze tranen op mijn wang

Ze valt in slaap

Geen vuur of ijs meer

De tijd buigt zijn klauwen

En de pijn vervaagt

Warmte vervangt het

Ze valt in slaap

Een stoel voor ons twee

Zij en ik in een holte

Zoals iep en klimop

Verstrengeld als gisteren

Ze valt in slaap

Buiten een dode boom, een mot

Dronken van een te sterke wind die in de regen werpt

Ze valt in slaap