Железнодорожная вода - Аквариум

Дай мне напиться железнодорожной воды;

Дай мне напиться железнодорожной воды.

Мне нравится лето тем, что летом тепло,

Зима мне мила тем, что замерзло стекло,

Меня не видно в окно, и снег замел следы.

Когда я был младше, я ставил весь мир по местам;

Когда я был младше, я расставил весь мир по местам.

Теперь я пью свой wine, я ем свой cheese,

Я качусь по наклонной — не знаю, вверх или вниз,

Я стою на холме — не знаю, здесь или там.

Мы были знакомы, я слышал, что это факт;

Мы были знакомы, я слышал, что это факт.

Но сегодня твой мозг жужжит, как фреза;

Здесь слишком светло, и ты не видишь глаза,

Но вот я пою — попадешь ли ты в такт?

Есть те, что верят, и те, что смотрят из лож.

И даже я порой уверен, что вижу, где ложь.

Но когда ты проснешься, скрой свой испуг:

Это был не призрак, это был только звук;

Это тронулся поезд, на который ты не попадешь.

Так дай мне напиться железнодорожной воды;

Дай мне напиться железнодорожной воды.

Я писал эти песни в конце декабря,

Голый, в снегу, при свете полной луны,

Но если ты меня слышишь, наверное, это не зря.

Geef me een slok spoorwater;

Geef me een slok spoorwater.

Ik hou van de zomer omdat het warm is in de zomer,

De winter is zoet voor mij omdat het glas bevroren is,

Ik kan niet door het raam worden gezien en de sneeuw heeft mijn sporen bedekt.

Toen ik jonger was, zette ik de hele wereld op zijn plaats;

Toen ik jonger was, zette ik de hele wereld op zijn plaats.

Nu drink ik mijn wijn, eet ik mijn kaas

Ik rol bergafwaarts - ik weet niet of het omhoog of omlaag is

Ik sta op een heuvel - ik weet niet of het hier of daar is.

We kenden elkaar, ik hoorde dat dit een feit is;

We kenden elkaar, ik hoorde dat dit een feit is.

Maar vandaag zoemt je brein als een mes;

Het is hier te licht en je kunt de ogen niet zien,

Maar hier ben ik aan het zingen - kom je op tijd?

Er zijn mensen die geloven en mensen die vanuit de leugens kijken.

En zelfs ik ben er soms zeker van dat ik zie waar de leugens zijn.

Maar als je wakker wordt, verberg je angst:

Het was geen geest, het was gewoon een geluid;

Het is een trein waar je niet op stapt.

Dus geef me een slok spoorwater;

Geef me een slok spoorwater.

Ik schreef deze liedjes eind december,

Naakt, in de sneeuw, bij het licht van de volle maan,

Maar als je me hoort, is het waarschijnlijk niet voor niets.