Второе стеклянное чудо - Аквариум

Когда ты был мал, ты знал все, что знал,

И собаки не брали твой след.

Теперь ты открыт, ты отбросил свой щит,

Ты не помнишь, кто прав и кто слеп.

Ты повесил мишени на грудь,

Стоит лишь тетиву натянуть.

Ты ходячая цель,

Ты уверен, что верен твой путь.

Но тем, кто не спит, не нужен твой сад,

В нем нет ни цветов, ни камней.

И даже твой бог никому не помог,

Есть другие, светлей и сильней.

И поэтому ты в пустоте,

Как на старом забытом холсте:

Не в начале, не в центре,

И даже не в самом хвосте.

Toen je klein was wist je alles wat je wist

En de honden volgden je niet.

Nu ben je open, je hebt je schild laten vallen

Je herinnert je niet meer wie gelijk heeft en wie blind.

Je hing doelen op je borst,

Je hoeft alleen maar aan het touwtje te trekken.

Je bent een wandelend doelwit

U bent er zeker van dat uw pad correct is.

Maar wie niet slaapt, heeft jouw tuin niet nodig,

Er zitten geen bloemen of stenen in.

En zelfs jouw god heeft niemand geholpen,

Er zijn anderen, helderder en sterker.

En daarom zit je in de leegte

Zoals op een oud vergeten canvas:

Niet aan het begin, niet in het midden,

En niet eens in de staart.