Не могу оторвать глаз от тебя - Аквариум

Я родился сегодня утром

Еще до первого света зари

Молчание у меня снаружи

Молчание у меня внутри

Я кланяюсь гаснущим звездам

Кланяюсь свету луны,

Но внутри у меня никому не слышный звук

Поднимающийся из глубины

Я родился на севере

Чтобы дольше оставался цел

У меня нет друзей

Чтобы никто не смог сбить прицел

Море расступилось передо мной

Не выдержав жара огня

И все стрелки внутри зашкаливали

При первых проблесках дня

Я не мог оторвать глаз от тебя.

Я родился со стертой памятью

Моя родина где-то вдали

Я помню, как учился ходить,

Чтобы не слишком касаться земли;

Я ушел в пустыню,

Где каждый камень помнит твой след,

Но я не мог бы упустить тебя

Как не мог бы не увидеть рассвет.

Я родился сегдоня утром.

Еще до первого света зари.

Молчанье у меня снаружи,

Молчанье у меня внутри.

Я кланяюсь гаснущим звездам,

Кланяюсь свету Луны,

Но внутри у меня никому неслышный звук,

Поднимающийся из глубины.

Я родился на Севере,

Чтобы дольше оставался цел.

У меня нет друзей,

Чтобы никто не смог сбить прицел.

Море расступилось передо мной,

Не выдержав жара огня.

И все стрелки внутри зашкаливали

При первых проблесках дня…

Припев:

Я не мог оторвать глаз от тебя.

Не мог оторвать глаз от тебя,

Не мог оторвать глаз от тебя…

Я не мог оторвать глаз от тебя,

Не мог оторвать глаз от тебя,

Не мог оторвать глаз от тебя…

Я родился со стертой памятью,

Моя родина где-то вдали.

Я помню, как учился ходить,

Чтобы не слишком касаться земли.

И я ушел в пустыню,

Где каждый камень помнит твой след.

Но я не мог бы упустить тебя, как не мог бы не увидеть рассвет!

Я не могу оторвать глаз от тебя…

Ik ben vanmorgen geboren

Zelfs voor het eerste ochtendgloren

Stilte is buiten mij

Stilte in mij

Ik buig voor de vervagende sterren

Ik buig voor het licht van de maan

Maar van binnen heb ik een geluid dat niemand kan horen

Opstaan ​​uit de diepte

Ik ben geboren in het noorden

Om langer heel te blijven

ik heb geen vrienden

Zodat niemand het zicht kan neerschieten

De zee spleet voor mij

Niet bestand tegen de hitte van het vuur

En alle pijlen binnenin gingen van de schaal af

Bij de eerste glimp van de dag

Ik kon mijn ogen niet van je afhouden.

Ik ben geboren met een gewist geheugen

Mijn huis is ergens ver weg

Ik herinner me dat ik leerde lopen

De grond niet te veel raken;

Ik ging naar de woestijn

Waar elke steen je voetafdruk herinnert

Maar ik kon je niet missen

Hoe kon ik de dageraad niet zien.

Ik ben vanmorgen geboren.

Zelfs voor het eerste ochtendgloren.

Stilte is buiten mij

Stilte is in mij.

Ik buig voor de vervagende sterren,

Ik buig voor het licht van de maan

Maar van binnen heb ik een onhoorbaar geluid,

Opstaan ​​uit de diepte.

Ik ben geboren in het noorden

Om langer heel te blijven.

Ik heb geen vrienden,

Zodat niemand het vizier kan neerschieten.

De zee spleet voor mij

Niet bestand tegen de hitte van het vuur.

En alle pijlen binnenin gingen van de schaal af

Bij de eerste glimp van de dag...

Refrein:

Ik kon mijn ogen niet van je afhouden.

Kon mijn ogen niet van je afhouden

Ik kon mijn ogen niet van je afhouden...

Ik kon mijn ogen niet van je afhouden

Kon mijn ogen niet van je afhouden

Ik kon mijn ogen niet van je afhouden...

Ik ben geboren met een gewist geheugen

Mijn huis is ergens ver weg.

Ik herinner me dat ik leerde lopen

Niet te veel de grond raken.

En ik ging naar de woestijn

Waar elke steen je voetafdruk herinnert.

Maar ik had je niet kunnen missen, net zoals ik de dageraad niet had kunnen missen!

Ik kan mijn ogen niet van je afhouden...