Цветы Йошивары - Аквариум, Оркестр «Виртуозы Киева»

Я назван в честь цветов Йошивары.

Я был рожден в Валентинов день.

У меня приказ внутри моей кожи,

И я иду, как все, спотыкаясь об эту тень.

У меня есть дом, в котором мне тесно,

У меня есть рот, которым поет кто-то другой,

И когда я сплю — мое отраженье

Ходит вместо меня с необрезанным сердцем

И третьей хрустальной ногой.

Я был на дне — но вся вода вышла.

Я ушел в тень — я был совсем плохой.

Я просил пить — и мне дали чашу,

И прибили к кресту — но гвозди были трухой.

И теперь я здесь — и я под током,

Семь тысяч вольт — и товарищ, не тронь проводов.

Я отец и сын, мы с тобой одно и то же,

Я бы все объяснил — но я не помню истинных слов.

Я назван в честь цветов Йошивары.

Я был рожден в Валентинов день.

Я загнан как зверь в тюрьму своей кожи,

Но я смеюсь, когда спотыкаюсь об эту тень.

Ik ben vernoemd naar de bloemen van Yoshiwara.

Ik ben geboren op Valentijnsdag.

Ik heb een bestelling in mijn huid

En ik loop zoals iedereen, struikelend over deze schaduw.

Ik heb een huis waarin ik me krap voel,

Ik heb een mond waar iemand anders mee zingt

En als ik slaap - mijn spiegelbeeld

Loopt in plaats van mij met een onbesneden hart

En het derde kristallen been.

Ik was op de bodem - maar al het water kwam eruit.

Ik ging de schaduw in - ik was echt slecht.

Ik vroeg om een ​​drankje - en ze gaven me een beker,

En ze spijkerden het aan het kruis - maar de spijkers waren onzin.

En nu ben ik hier - en ik ben energiek,

Zevenduizend volt - en kameraad, raak de draden niet aan.

Ik ben vader en zoon, jij en ik zijn één en dezelfde,

Ik zou alles uitleggen, maar ik herinner me de ware woorden niet meer.

Ik ben vernoemd naar de bloemen van Yoshiwara.

Ik ben geboren op Valentijnsdag.

Ik word als een beest in de gevangenis van mijn huid gedreven,

Maar ik lach als ik over deze schaduw struikel.