Трамвай - Аквариум

Близилась ночь;

Рельсы несли свой груз.

Трамвай не был полон,

Фактически он был пуст.

Кроме двух-трех плотников,

Которых не знал никто,

Судьи, который ушел с работы,

И джентльмена в пальто.

Судья сказал: «Уже поздно,

Нам всем пора по домам.

Но Будда в сердце, а бес в ребро:

Молчать сейчас — это срам.

Скамья подсудимых всегда полна,

Мы по крайней мере в этом равны.

Но если каждый из нас возьмет вину на себя,

То на всех не хватит вины.»

Плотник поставил стаканы на пол

И ответил: «Да, дело — труба.

Многие здесь считают жизнь шуткой,

Но это не наша судьба.

Лично я готов ответить за все,

А мне есть за что отвечать.

Но я пою, когда я строю свой город,

И я не могу молчать.»

Судья достал из кармана деньги

И выбросил их в окно.

Он сказал: «Я знаю, что это не нужно,

Но все-таки — где здесь вино?

Едва ли мы встретимся здесь еще раз

Под этим синим плащом,

И я прошу прощенья за все, что я сделал,

И я хочу быть прощен!»

Когда вошел контролер,

Скорость перевалила за сто.

Он даже не стал проверять билеты,

Он лишь попросил снять пальто.

В вагоне было тепло,

И ночь подходила к концу,

И трамвай уже шел там, где не было рельсов,

Выходя напрямую к кольцу.

De nacht kwam;

De rails droegen hun lading.

De tram was niet vol

In feite was het leeg.

Behalve twee of drie timmerlieden,

die niemand wist

Rechters die het werk verlieten

En een heer in een jas.

De rechter zei: "Het wordt laat,

Het is tijd dat we allemaal naar huis gaan.

Maar Boeddha is in het hart, en de demon is in de rib:

Nu zwijgen is een schande.

Het dok is altijd vol

Daarin zijn we minimaal gelijk.

Maar als ieder van ons de schuld op zich neemt,

Er zal niet genoeg schuldgevoel zijn voor iedereen."

De timmerman zette de glazen op de grond

En hij antwoordde: “Ja, de zaak is een pijp.

Velen hier beschouwen het leven als een grap

Maar dit is niet ons lot.

Persoonlijk ben ik klaar om voor alles te antwoorden

En ik heb iets te verantwoorden.

Maar ik zing terwijl ik mijn stad bouw

En ik kan niet zwijgen."

De rechter haalde geld uit zijn zak

En gooide ze uit het raam.

Hij zei: "Ik weet dat dit niet nodig is,

Maar toch, waar is de wijn?

We ontmoeten elkaar hier bijna niet meer

Onder deze blauwe mantel

En het spijt me voor alles wat ik heb gedaan

En ik wil vergeven worden!"

Toen de controller binnenkwam

De snelheid heeft de honderd overschreden.

Hij controleerde niet eens de kaartjes,

Hij vroeg alleen om zijn jas uit te doen.

Het was warm in de auto

En de nacht kwam tot een einde

En de tram ging al waar geen rails was,

Direct naar de ring.