Ткачиха - Аквариум

Мне снилось, что я ткачиха

Которая часто бывает мною во сне.

Я долго не мог понять — то ли я снюсь ей

То ли это она снится мне.

Да, я знаю, что об этом писали китайцы,

Но теория суха, а древо жизни зеленеет в листах;

Придется проснуться и поехать в Иваново,

Проверить, как реально обстоят там дела на местах.

Волга шумит волнами;

Редкая птица долетит до ее берегов.

А на всех берегах черно от тех, кто

Ожидает, когда течение пронесет мимо тела их врагов.

И только полная луна оживляет

Чередование этих верхов и низин.

Слава Богу, что она никогда не читала,

Ни «Цветочков Франциска Ассизского», ни Дао Дэ Цзин.

В пустыне бредут верблюды

У каждого из них что-то свое на уме.

Один знакомый тоже шел на Северный полюс

Оказался предпринимателем в Костроме.

Так начинания, вознесшиеся мощно,

Сворачивают в сторону, теряют имя действия — какой срам.

Я не вижу причины куда-то стремиться,

Если в итоге ты всегда оказываешься где-то не там.

Я сижу на пустынной скале

Наблюдаю, как плывут облака.

Сердце, как старый пепел

Глаза, как у полного дурака.

Я ничего не начинаю, пускай все

Течет само по себе, как Волга-река.

Под лестницей сидит холодная кошка

Пойду-ка спущусь выставлю ей молока.

Ik droomde dat ik een wever was

Wat mij vaak overkomt in een droom.

Lange tijd kon ik niet begrijpen of ik van haar droomde

Is zij het die van mij droomt.

Ja, ik weet dat de Chinezen erover schreven,

Maar de theorie is droog en de levensboom wordt groen in de bladeren;

Ik moet wakker worden en naar Ivanovo gaan,

Kijk hoe het er echt aan toe gaat.

De Wolga is lawaaierig met golven;

Een zeldzame vogel zal naar zijn kust vliegen.

En aan alle kusten is het zwart van degenen die...

Wachten tot de stroming langs de lichamen van hun vijanden raast.

En alleen de volle maan herleeft

De afwisseling van deze hoogte- en dieptepunten.

Godzijdank heeft ze nooit gelezen

Noch de "Bloemen van Franciscus van Assisi", noch de Tao Te Ching.

Kamelen dwalen door de woestijn

Elk van hen heeft wel iets van zichzelf in gedachten.

Een vriend ging ook naar de Noordpool

Hij bleek ondernemer te zijn in Kostroma.

Zo begint, krachtig opstijgend,

Ze draaien opzij, verliezen de naam van de actie - wat een schande.

Ik zie geen reden om ergens naar te streven,

Als je uiteindelijk altijd ergens anders uitkomt.

Ik zit op een woestijnrots

Ik kijk naar de wolken die voorbij drijven.

Hart als oude as

Ogen als die van een complete dwaas.

Ik begin niets, laat alles

Het stroomt vanzelf, net als de rivier de Wolga.

Een koude kat zit onder de trap

Ik ga naar beneden en geef haar wat melk.