Сталь - Аквариум

Я не знаю, зачем ты вошла в этот дом,

Но давай проведем этот вечер вдвоем;

Если кончится день, нам останется ром,

Я купил его в давешней лавке.

Мы погасим весь свет, и мы станем смотреть,

Как соседи напротив пытаются петь,

Обрекая бессмертные души на смерть,

Чтоб остаться в живых в этой давке.

Здесь дворы как колодцы, но нечего пить;

Если хочешь здесь жить, то умерь свою прыть,

Научись то бежать, то слегка тормозить,

Подставляя соседа под вожжи.

И когда по ошибке зашел в этот дом

Александр Сергеич с разорванным ртом,

То распяли его, перепутав с Христом,

И узнав об ошибке днем позже.

Здесь развито искусство смотреть из окна,

И записывать тех, кто не спит, имена.

Если ты невиновен, то чья в том вина?

Важно первым успеть с покаяньем.

Ну, а ежели кто не еще, а уже,

И душа как та леди верхом в неглиже,

То Вергилий живет на втором этаже,

Он поделится с ним подаяньем.

Здесь вполголоса любят, здесь тихо кричат,

В каждом яде есть суть, в каждой чаше есть яд;

От напитка такого поэты не спят,

Издыхая от недосыпанья.

И в оправе их глаз — только лед и туман,

Но порой я не верю, что это обман;

Я напитком таким от рождения пьян,

Это здешний каприз мирозданья.

Нарисуй на стене моей то, чего нет;

Твое тело как ночь, но глаза как рассвет.

Ты — не выход, но, видимо, лучший ответ;

Ты уходишь, и я улыбаюсь…

И назавтра мне скажет повешенный раб:

«Ты не прав, господин»;

и я вспомню твой взгляд,

И скажу ему: «Ты перепутал, мой брат:

В этой жизни я не ошибаюсь».

Ik weet niet waarom je dit huis binnenkwam,

Maar laten we deze avond samen doorbrengen;

Als de dag voorbij is, blijven we achter met rum,

Ik heb hem in de oude winkel gekocht.

We zullen al het licht uitdoen en we zullen kijken

Hoe de buren aan de overkant proberen te zingen

Onsterfelijke zielen tot de dood gedoemd,

Om in leven te blijven in deze verliefdheid.

Hier zijn binnenplaatsen als waterputten, maar er is niets te drinken;

Als je hier wilt wonen, matig dan je behendigheid,

Leer rennen, vertraag dan een beetje,

Een buurman onder de teugels vervangen.

En toen ik per ongeluk dit huis binnenkwam

Alexander Sergejevitsj met een gescheurde mond,

Toen kruisigden ze hem en verwarden hem met Christus,

En een dag later leren over de fout.

Hier wordt de kunst van het uit het raam kijken ontwikkeld,

En noteer degenen die niet slapen, namen.

Als je onschuldig bent, wiens schuld is het dan?

Het is belangrijk om als eerste op tijd met bekering te zijn.

Nou, als iemand nog niet, maar al,

En de ziel is als die dame die in een negligé rijdt,

Dat Virgil op de tweede verdieping woont,

Hij zal een aalmoes met hem delen.

Hier houden ze met een ondertoon, hier schreeuwen ze zachtjes,

In elk gif zit een essentie, in elke beker zit een gif;

Dichters slapen niet van zo'n drankje,

Uitademen door slaapgebrek.

En in het kader van hun ogen - alleen ijs en mist,

Maar soms geloof ik niet dat het een hoax is;

Ik ben dronken van zo'n drankje vanaf de geboorte,

Dit is de lokale gril van het universum.

Teken op mijn muur wat niet is;

Je lichaam is als de nacht, maar je ogen zijn als de dageraad.

Jij bent geen optie, maar blijkbaar het beste antwoord;

Jij gaat weg en ik glimlach...

En morgen zal de opgehangen slaaf tegen mij zeggen:

"U hebt het mis, meneer";

en ik zal je blik onthouden,

En ik zal hem zeggen: "Je bent in de war, mijn broer:

In dit leven vergis ik me niet."