Серебро Господа моего - Аквариум

Я ранен светлой стрелой — меня не излечат.

Я ранен в сердце — чего мне желать еще?

Как будто бы ночь нежна, как будто бы есть еще путь —

Старый прямой путь нашей любви.

А мы все молчим, а мы все считаем и ждем,

А мы все поем о себе — о чем же нам петь еще?

Но словно бы что-то не так,

Словно бы блеклы цвета,

Словно бы нам опять не хватает Тебя…

Серебро Господа моего…

Серебро Господа…

Разве я знаю слова, чтобы сказать о тебе?

Серебро Господа моего…

Серебро Господа…

Выше звезд, выше слов,

Вровень с нашей тоской…

И как деревенский кузнец, я выйду засветло.

Туда, куда я — за мной не уйдет никто.

И может быть, я был слеп,

И может быть, это не так,

Но я знаю, что ждет перед самым концом пути.

Серебро Господа моего…

Серебро Господа…

Ну разве я знаю слова, чтобы сказать о тебе?

Серебро Господа моего…

Серебро Господа…

Выше звезд, выше слов,

Вровень с нашей тоской

Ik ben gewond door een heldere pijl - ze zullen me niet genezen.

Ik ben gewond in het hart - wat wil ik nog meer?

Alsof de nacht zacht is, alsof er nog een weg is -

Het oude rechte pad van onze liefde.

En we zijn allemaal stil, en we tellen allemaal en wachten,

En we zingen allemaal over onszelf - waar zouden we nog meer over moeten zingen?

Maar het is alsof er iets mis is

Zoals vervaagde kleuren

Alsof we je weer missen...

Zilver van mijn Heer...

Zilver van de Heer...

Ken ik de woorden die ik over jou moet zeggen?

Zilver van mijn Heer...

Zilver van de Heer...

Boven de sterren, boven de woorden

Samen met ons verlangen...

En als een dorpssmid ga ik voor het donker naar buiten.

Waar ik ben, niemand zal me volgen.

En misschien was ik blind

En misschien is het dat niet

Maar ik weet wat me te wachten staat voor het einde van de weg.

Zilver van mijn Heer...

Zilver van de Heer...

Wel, ken ik de woorden die ik over jou moet zeggen?

Zilver van mijn Heer...

Zilver van de Heer...

Boven de sterren, boven de woorden

Afgestemd op ons verlangen