Они назовут это блюз - Аквариум

Он движется молча словно бы налегке,

Глядя на небо, исследуя след на песке.

Он знает, где минус, он хочет узнать, где плюс.

Он не знает, что они назовут это «блюз».

В двери звонят — мы делаем вид, что мы спим.

У всех есть дело — нет времени, чтобы заняться им.

А он пьет воду, он хочет запомнить вкус.

Когда-нибудь они назовут это «блюз».

Наступает ночь, потом иногда наступает день.

Он пишет: Нет, я бессилен, когда я злюсь.

Начнем все с начала и сделаем песню светлей.

Право — какое странное слово «блюз».

Hij beweegt stil, als licht,

Kijkend naar de lucht, de voetafdruk in het zand onderzoekend.

Hij weet waar de min zit, hij wil weten waar de plus zit.

Hij weet niet dat ze het "de blues" zullen noemen.

De deurbel gaat - we doen alsof we slapen.

Iedereen heeft een baan - er is geen tijd om het te doen.

En hij drinkt water, hij wil de smaak onthouden.

Op een dag zullen ze het de blues noemen.

De nacht komt, en soms komt de dag.

Hij schrijft: Nee, ik ben machteloos als ik boos ben.

Laten we alles vanaf het begin beginnen en het nummer helderder maken.

Juist - wat een vreemd woord "blues".