Новая песня о Родине - Аквариум

Хорошо ли молодцу быть неженату,

Маялся он тридцать лет — тряхнул головой.

Да вышел во поле, вставил в уши вату,

Чтоб не грузил жадный, девичий вой.

А ночью во поле глухо как в могиле,

Мощи да ржавчина да скрип вороньих крыл.

Долго ж ты маялся молвил ему филин,

Девки все в Лондоне, их тут и след простыл.

Припев:

Жил на иконе бог, выпрыгнул в оконце,

Замела след его золотая грязь.

Береглася радость моя черного червонца

Да от самой себя не убереглась.

Охайте бабоньки, налетайте дети,

Надобно выпить — вот вам сердце с молотка.

Нету другой такой Родины на свете,

Каждый мечтал бы так, да их кишка тонка.

А над бел-озером тучи так и вьются,

То ли это рыбы курят, то ли просто так,

А из моей прорехи песни так и льются,

Льются и льются, все не выльются никак.

Припев:

Жил на иконе бог, выпрыгнул в оконце,

Замела след его золотая грязь.

Береглася радость моя черного червонца

Да от самой себя не убереглась.

Начальник Кладбища, Сестры Долгой Жизни,

Трое Братьев Бритвы да Водитель Коня —

Примите в дар мою Песню об Отчизне

И пощадите Ее, и всех нас, и меня.

Is het goed voor een jonge man om ongehuwd te zijn,

Hij zwoegde dertig jaar - schudde zijn hoofd.

Ja, hij ging het veld in, stopte watten in zijn oren,

Om het hebzuchtige, meisjesachtige gehuil niet te laden.

En 's nachts in het veld is het doof als in een graf,

Overblijfselen en roest en het kraken van kraaienvleugels.

Lange tijd heb je gezwoegd, zei de uil tegen hem,

De meisjes zijn allemaal in Londen en er is geen spoor van hen.

Refrein:

God leefde op de icoon, sprong uit het raam,

Het spoor van zijn gouden modder bedekte zich.

Pas op voor mijn zwartgouden tsjervonetsvreugde

Ja, ik heb mezelf niet van mezelf gered.

Oh, bavianen, duik erin, kinderen,

Je moet drinken - hier is je hart uit een hamer.

Er is geen ander moederland in de wereld,

Iedereen zou zo dromen, maar hun lef is dun.

En over het witte meer krullen de wolken,

Is het vis roken, of gewoon zo,

En uit mijn hol stromen de liedjes,

Ze gieten en gieten, alles zal op geen enkele manier uitstromen.

Refrein:

God leefde op de icoon, sprong uit het raam,

Het spoor van zijn gouden modder bedekte zich.

Pas op voor mijn zwartgouden tsjervonetsvreugde

Ja, ik heb mezelf niet van mezelf gered.

directeur van de begraafplaats, zusters van een lang leven,

Drie Razor Brothers en Ruiter -

Accepteer als een geschenk mijn Lied van het Vaderland

En spaar Haar, en ons allemaal, en mij.