Не коси - Аквариум

Не коси меня косой, не втыкай в ладонь гвоздь;

Настоем цикуты ты меня не глуши.

Ты — мой светлый разум, я те — черная кость,

Так сбегай в честь пропоя нашей чистой души.

Сколько я ни крал — а все руки пусты;

Сколько я ни пил — все вина как с куста;

Хошь ты голосуй, хошь иди в буддисты,

А проснешься поутру — все вокруг пустота.

Не пили меня пилой, не тычь бревном в глаз:

Бревен здесь хватит на порядочный дом;

А душа — святая, она клала на нас,

Так что пей — не ерзай, мы с тобою вдвоем.

Я бы и хотел, да все как след на песке;

Хошь — пой в опере, хошь брей топором —

А все равно Владимир гонит стадо к реке,

А стаду все одно, его съели с говном.

Maai me niet met een zeis, steek geen spijker in je handpalm;

Maak me niet doof met hemlock-infusie.

Jij bent mijn heldere geest, ik ben het zwarte been,

Dus ren weg ter ere van het zingen van onze zuivere ziel.

Hoeveel ik ook heb gestolen - en al mijn handen zijn leeg;

Hoeveel ik ook dronk - alle wijnen zijn als uit een struik;

Wil je stemmen, wil je boeddhist worden,

En je wordt 's ochtends wakker - alles om je heen is leeg.

Drink me niet met een zaag, steek geen houtblok in het oog:

Houtblokken zijn hier voldoende voor een fatsoenlijk huis;

En de ziel is heilig, legde ze op ons,

Dus drink - niet friemelen, jij en ik zijn samen.

Ik zou wel willen, maar alles is als een voetafdruk in het zand;

Als je wilt - zing in de opera, als je wilt, scheer je met een bijl -

Maar toch drijft Vladimir de kudde naar de rivier,

En de kudde is allemaal hetzelfde, ze aten het met stront.