Наблюдатель - Аквариум

Здесь между двух рек — ночь.

На древних холмах, лежа в холодном песке,

Ждет наблюдатель.

Он знает, что прав.

Он неподвижен и прям.

Скрыт в кустах

Его силуэт.

Ветер качает над ним

Ветви, хоть ветра сегодня нет.

Ночь кружится в такт

Плеску волн, блеску звезды,

И наблюдатель уснул,

Убаюканный плеском воды.

Ночь пахнет костром.

Там за холмом — отблеск огня,

Четверо смотрят на пламя.

Неужели один из них я?

Может быть, это был сон,

Может быть нет —

Не нам это знать.

Где-нибудь ближе к утру

Наблюдатель проснется

Чтобы отправиться спать.

Hier, tussen twee rivieren, is het nacht.

Op de oude heuvels, liggend in het koude zand,

De waarnemer wacht.

Hij weet dat hij gelijk heeft.

Hij is onbeweeglijk en recht.

Verborgen in de struiken

Zijn silhouet.

De wind waait over hem heen

Takken, ook al staat er vandaag geen wind.

De nacht draait op het ritme

Het spatten van de golven, de schittering van de sterren,

En de waarnemer viel in slaap

Gewiegd door de plons van water.

De nacht ruikt naar vuur.

Daar achter de heuvel is een weerspiegeling van vuur,

Vier kijken naar de vlam.

Ben ik een van hen?

Misschien was het een droom

Misschien niet -

Het is niet aan ons om te weten.

Ergens dichter bij de ochtend

De waarnemer zal wakker worden

Gaan slapen.