Марина - Аквариум

Марина мне сказала, что меня ей мало,

Что она устала, она устала;

И ей пора начать все сначала.

Марина мне сказала.

Марина мне сказала, что ей надоело,

Что она устала, она о**ела;

Сожгла свой мозг и выжгла тело.

Марина мне сказала…

Марина мне сказала, что ей стало ясно,

Что она прекрасна, а жизнь напрасна,

И ей пора выйти замуж за финна;

Марина мне сказала…

И ты была бы рада сделать это со мной,

Если бы ты смогла;

Но твое отраженье стоит спиной

По другую сторону стекла;

И твои матросы — тяжелее свинца,

На странных кораблях, лишенных лица;

Они будут плыть по тебе до конца,

Пока не сгорят дотла.

И ты была бы рада остаться ни с чем,

Чтобы махнуть рукой;

Кто-то говорит, и ты знаешь, зачем,

Но ты не знаешь, кто он такой;

И ты готова отдать все любому из них,

Кто поднимет тебя на крыльях своих,

Но никто из них не снесет двоих,

В этом и есть твой покой.

Marina vertelde me dat ze niet genoeg van me had,

Dat ze moe is, ze is moe;

En het wordt tijd dat ze opnieuw begint.

Marina vertelde het me.

Marina vertelde me dat ze moe was

Dat ze moe was, at ze;

Ze verbrandde haar hersenen en verbrandde haar lichaam.

Marina vertelde me...

Marina vertelde me dat het haar duidelijk werd

Dat ze mooi is, en dat het leven tevergeefs is,

En het is tijd voor haar om met een Fin te trouwen;

Marina vertelde me...

En je zou het leuk vinden om het met mij te doen,

Als je zou kunnen;

Maar je spiegelbeeld staat met zijn rug

Aan de andere kant van het glas;

En je matrozen zijn zwaarder dan lood

Op vreemde schepen zonder gezicht;

Ze zullen voor je zwemmen tot het einde,

Tot ze tot de grond toe afbranden.

En je zou blij zijn als je niets meer had,

Om met je hand te zwaaien;

Iemand praat en je weet waarom

Maar je weet niet wie hij is;

En je bent klaar om alles aan een van hen te geven,

Wie zal je op zijn vleugels tillen,

Maar geen van hen zal er twee dragen,

Hier ligt je rust.