Комната, лишённая зеркал - Аквариум

Сын человеческий, где ты?

Скажи мне еще один раз,

Скажи мне прямо, кто мы теперь,

Скажи мне истинно, где мы сейчас;

Ведь я думал, все будет честно,

Шелковый шарф на шлем,

Но это битва при закрытых дверях,

Борьба жизни с черт знает чем,

И кто-то считает, что это подвох,

И кто-то кричит, что провал.

И каждое слово — признак того, что мы

В комнате, лишенной зеркал.

Сегодня мне снился ангел,

Похожий на Брюса Ли.

Он нес мне жидкость для прочистки мозгов,

Стакан портвейна для хозяев земли.

Но я был мудр и светел,

Я взялся за дело всерьез;

И я умер, выбирая ответ,

Хотя никто не задавал мне вопрос.

А друг мой Ленский у пивного ларька

Сокрушался, что литр так мал;

А очередь хором читала стихи

О комнате, лишенной зеркал.

Нас всех учили с любовью

Смотреть не вверх, а вперед;

Но любовь стреляет из обоих стволов,

Как только ты выйдешь на взлет.

А что, в самом деле — увлечься

Одной из тех благородных девиц,

Что воткнут тебе под ребра перо,

Чтобы нагляднее было думать про птиц;

Но будь я тобой, я б отправил их всех

На съемки сцены про первый бал,

А сам бы смеялся с той стороны стекла

Комнаты, лишенной зеркал.

У черных есть чувство ритма,

У белых — чувство вины,

Но есть третьи, без особых примет,

Что смотрят на женщин только ниже спины.

Но я не был сосчитан,

Я видел это со стороны;

Мне как-то странно служить любовником муз,

Стерилизованных в процессе войны,

Где выжил тот, кто был заранее мертв,

А выиграл тот, кто не встал —

И только герои снимают рашпилем грим

Комнаты, лишенной зеркал.

И вот два достойных занятья

Для тех, кто выше нуля:

Торговля открытками с видом на плешь,

Или дикий крик: «Право руля!»;

И значит я списан, как мертвый,

И мне положен конец,

Но я благодарен всем, стрелявшим в меня:

Теперь я знаю, что такое свинец;

И кто-то смеется, как серебряный зверь,

Глядя в наполненный зал;

А я просто здесь, я праздную радостный сон

О комнате, лишенной зеркал.

Mensenzoon, waar ben je?

Vertel het me nog een keer

Vertel me direct wie we nu zijn

Vertel me echt waar we nu zijn;

Ik dacht tenslotte dat alles eerlijk zou zijn,

Zijden sjaal op een helm,

Maar dit is een gevecht met gesloten deuren

De strijd van het leven met de duivel weet wat,

En iemand denkt dat het een truc is

En iemand schreeuwt dat het een mislukking is.

En elk woord is een teken dat we

In een kamer zonder spiegels.

Vandaag droomde ik van een engel

Lijkt op Bruce Lee.

Hij bracht me een hersenkrakende vloeistof,

Een glaasje port voor de eigenaren van het land.

Maar ik was wijs en slim,

Ik nam de zaak serieus;

En ik stierf bij het kiezen van een antwoord

Hoewel niemand me een vraag stelde.

En mijn vriend Lensky bij de bierkraam

betreurde dat de liter zo klein is;

En de rij reciteerde unisono poëzie

Over een kamer zonder spiegels.

We hebben het allemaal met liefde geleerd

Kijk niet omhoog, maar vooruit;

Maar liefde schiet uit beide vaten

Zodra je vertrekt.

En wat, in feite, om je te laten meeslepen?

Een van die nobele maagden

Wat zal een pen onder je ribben steken,

Om het denken over vogels duidelijker te maken;

Maar als ik jou was zou ik ze allemaal opsturen

Bij het fotograferen van de scène rond de eerste bal,

En ik zou zelf lachen vanaf de andere kant van het glas

Een kamer zonder spiegels.

Zwarten hebben gevoel voor ritme

Blanken hebben een schuldgevoel

Maar er zijn derde, zonder speciale tekens,

Dat ze vrouwen alleen onder de rug bekijken.

Maar ik werd niet meegeteld

Ik zag het van de zijkant;

Het is op de een of andere manier vreemd voor mij om te dienen als een liefhebber van de muzen,

Gesteriliseerd tijdens de oorlog

Waar overleefde degene die al dood was,

En degene die niet opstond won -

En alleen helden verwijderen make-up met een rasp

Een kamer zonder spiegels.

En hier zijn twee waardige activiteiten

Voor degenen boven nul:

Verkoop van ansichtkaarten met uitzicht op de kale plek,

Of een wilde kreet: "Juist roer!";

En dat betekent dat ik ben afgeschreven als dood,

En ik ben klaar

Maar ik ben iedereen dankbaar die op mij schoot:

Nu weet ik wat lood is;

En iemand lacht als een zilveren beest

Kijkend in de gevulde zaal;

En ik ben hier gewoon, ik vier een vreugdevolle droom

Over een kamer zonder spiegels.