Иванов - Аквариум

Иванов на остановке, в ожиданье колесницы,

В предвкушеньи кружки пива — в понедельник утром жизнь тяжела;

А кругом простые люди, что, толпясь, заходят в транспорт,

Топчут ноги Иванову, наступают ему прямо на крыла.

И ему не слиться с ними, с согражданами своими:

У него в кармане Сартр, у сограждан — в лучшем случае пятак.

Иванов читает книгу, и приходят контролеры,

И штрафуют Иванова, в понедельник утром все всегда не так.

Он живет на Петроградской, в коммунальном коридоре,

Между кухней и уборной, и уборная всегда полным-полна;

И к нему приходят люди с чемоданами портвейна,

И проводят время жизни за сравнительным анализом вина;

А потом они уходят, только лучшие друзья

И очарованные дамы остаются с Ивановым до утра;

А потом приходит утро, все прокурено и серо,

Подтверждает старый тезис, что сегодня тот же день, что был вчера.

Ivanov bij de bushalte, wachtend op de wagen,

In afwachting van een pul bier - maandagochtend is het leven hard;

En rond zijn gewone mensen die, verdringend, het transport ingaan,

Ze vertrappen Ivanovs voeten, ze stappen recht op zijn vleugels.

En hij zal niet samensmelten met hen, met zijn medeburgers:

Hij heeft Sartre op zak, zijn medeburgers hebben hooguit een stuiver.

Ivanov leest een boek en de controleurs komen,

En Ivanov krijgt een boete, op maandagochtend gaat altijd alles mis.

Hij woont in Petrogradskaya, in een gemeenschappelijke gang,

Tussen de keuken en het toilet, en het toilet is altijd vol;

En mensen komen naar hem toe met koffers portwijn,

En ze brengen hun leven door met het maken van een vergelijkende analyse van wijn;

En dan vertrekken ze, alleen beste vrienden

En de betoverde dames blijven tot de ochtend bij Ivanov;

En dan komt de ochtend, alles is rokerig en grijs,

Bevestigt de oude stelling dat vandaag dezelfde dag is als gisteren.