Гость - Аквариум

Мне кажется, нам не уйти далеко,

Похоже, что мы взаперти.

У каждого есть свой город и дом,

И мы пойманы в этой сети;

И там, где я пел, ты не больше, чем гость,

Хотя я пел не для них.

Но мы станем такими, какими они видят нас —

Ты вернешься домой,

И я — домой, и все при своих.

Но, в самом деле — зачем мы нам?

Нам и так не хватает дня,

Чтобы успеть по всем рукам,

Что хотят тебя и меня.

И только когда я буду петь,

Где чужие взгляды и дым,

Я знаю, кто встанет передо мной,

И заставит меня,

И прикажет мне

Еще раз остаться живым.

Ik denk niet dat we ver kunnen komen

Het lijkt alsof we opgesloten zitten.

Iedereen heeft zijn eigen stad en huis,

En we zijn gevangen in dit web;

En waar ik zong, ben je niets meer dan een gast,

Al heb ik niet voor ze gezongen.

Maar we zullen worden wat ze ons zien -

Je keert terug naar huis

En ik ben thuis, en iedereen is bij mijn vrienden.

Maar waarom hebben we ons eigenlijk nodig?

We missen de dag toch

Om op tijd te zijn voor alle handen,

Dat ze jou en mij willen.

En alleen als ik zing

Waar zijn de meningen en rook van andere mensen,

Ik weet wie er voor me zal staan,

En maak mij

En bestel mij

Blijf nog een keer in leven.