Ей не нравится - Аквариум

Она не знает, как жить, ей слишком тяжело быть одной

Она не помнит, как звучит ее имя, когда его произносит другой

Она воет на Луну, как ребенок, распугивая стаи зверья,

Но ей не нравится то, что принимаю я Ее нежность бесценна, ее святость ведет поезда

Ее любовь тает радугой в небе, в том месте где должна быть звезда

Ей нравится пожар Карфагена, нравится запах огня,

Но ей не нравится то, что принимаю я А ты волнуешься, зачем эти дети задумчиво глядят тебе вслед

Они знают, что слепой станет принцем, если в доме не платят за свет

А в монастырских садах, за звуком колокола слышно свирель

На черно-белой листве уже написано слово «Апрель»

Я знаю, где здесь газ и где тормоз, но не стану касаться руля

Ведь ей не нравится то, что принимаю я.

Ze weet niet hoe ze moet leven, het is te moeilijk voor haar om alleen te zijn

Ze herinnert zich niet hoe haar naam klinkt als iemand anders het zegt

Ze huilt als een kind naar de maan en jaagt zwermen beesten weg,

Maar ze houdt niet van wat ik accepteer Haar tederheid is onbetaalbaar, haar heiligheid drijft treinen

Haar liefde smelt als een regenboog in de lucht, op de plaats waar een ster zou moeten zijn

Ze houdt van het vuur van Carthago, houdt van de geur van vuur,

Maar ze vindt het niet leuk wat ik accepteer En je maakt je zorgen waarom deze kinderen bedachtzaam voor je zorgen

Ze weten dat een blinde een prins zal worden als het huis niet betaalt voor elektriciteit

En in de kloostertuinen hoor je achter het geluid van de bel de fluit

Het woord "april" staat al op het zwart-witte gebladerte

Ik weet waar het gas is en waar de rem is, maar ik raak het stuur niet aan

Ze vindt het tenslotte niet leuk wat ik accepteer.