День первый - Аквариум

И был день первый, и птицы взлетали из рук твоих;

И ветер пах грецким орехом,

Но не смел тронуть губ твоих,

И полдень длился почти что тринадцатый час;

И ты сказал слово, и мне показалось,

Что слово было живым;

И поодаль в тени

Она улыбалась, как детям, глядя на нас;

И после тени домов ложились под ноги, узнав тебя,

И хозяйки домов зажигали свечи, зазвав тебя;

И, как иголку в компасе, тебя била дрожь от их глаз;

И они сходились под твой прицел,

Не зная, что видишь в них ты,

Но готовые ждать,

Чтобы почувствовать слово еще один раз.

Те, кто любят тебя, молчат — теперь ты стал лучше их,

А твои мертвецы ждут внизу,

Но едва ли ты впустишь их;

И жонглеры на площади считают каждый твой час;

Но никто из них не скажет тебе

Того, что ты хочешь знать:

Как сделать так,

Чтобы увидеть ее еще один раз?

En de eerste dag kwam, en de vogels vlogen op uit je handen;

En de wind rook naar walnoten,

Maar ik durfde je lippen niet aan te raken,

En de middag duurde bijna het dertiende uur;

En je zei een woord, en het leek mij...

Dat het woord leefde;

En weg in de schaduw

Ze glimlachte als kinderen en keek naar ons;

En nadat de schaduwen van de huizen onder je voeten waren neergedaald, jou herkennend,

En de huisvrouwen staken kaarsen aan en riepen je;

En als een naald in een kompas trilde je voor hun ogen;

En ze kwamen samen onder jouw ogen,

Niet wetende wat je erin ziet,

Maar klaar om te wachten

Om het woord nog een keer te voelen.

Degenen die van je houden zwijgen - nu ben je beter geworden dan zij,

En je doden wachten hieronder

Maar je laat ze nauwelijks binnen;

En de jongleurs op het plein tellen je elk uur;

Maar geen van hen zal het je vertellen

Wat wil je weten:

Hoe doe je dat?

Om haar nog een keer te zien?