Чёрный брахман - Аквариум

Когда летний туман пахнет вьюгой,

Когда с неба крошится труха,

Когда друга прирежет подруга,

И железная вздрогнет соха.

Я один не теряю спокойства,

Я один не пру против рожна.

Мне не нужно не пушек ни войска,

И родная страна не нужна.

Что мне ласковый шепот засады,

Что мне жалобный клекот врага?

Я не жду от тиранов награды,

И не прячу от них пирога.

У меня за малиновой далью,

На далекой лесной стороне,

Спит любимая в маленькой спальне

И во сне говорит обо мне…

Ей не нужны ни ведьмы ни судьи,

Ей не нужно ни плакать ни петь,

Между левой и правою грудью

На цепочке у ней моя смерть.

Пусть ехидны и дядьки с крюками

Вьются по небу, словно гроза —

Черный брахман с шестью мясниками

Охраняет родные глаза.

Прекращайся немедленно, вьюга,

Возвращайся на небо, труха.

Воскрешай свово друга, подруга,

Не грусти, дорогая соха.

У меня за малиновой далью,

Равнозначная вечной весне,

Спит любимая в маленькой спальне,

И во сне говорит обо мне,

Всегда говорит обо мне.

Als de zomermist ruikt naar een sneeuwstorm,

Als stof uit de lucht valt,

Wanneer een vriend een vriend snijdt,

En de ijzeren ploeg siddert.

Ik alleen verlies mijn kalmte niet,

Ik ben de enige die het niks kan schelen.

Ik heb geen wapens of troepen nodig,

En het geboorteland is niet nodig.

Wat is het zachte gefluister van een hinderlaag voor mij,

Wat is de klagende schreeuw van de vijand voor mij?

Ik verwacht geen beloningen van tirannen,

En ik verberg de taart niet voor hen.

Ik heb voorbij de karmozijnrode afstand,

Aan de verre boskant

Slapen geliefde in een kleine slaapkamer

En in een droom praat hij over mij...

Ze heeft geen heks of rechter nodig,

Ze hoeft niet te huilen of te zingen

Tussen linker- en rechterborst

Ze heeft mijn dood aan een ketting.

Laat echidna's en ooms met haken

Kruip door de lucht als een onweersbui -

Zwarte brahmaan met zes slagers

Beschermt inheemse ogen.

Stop onmiddellijk, sneeuwstorm,

Ga terug naar de hemel, rot.

Breng je vriend, vriendin tot leven

Wees niet bedroefd, lieve ploeg.

Ik heb voorbij de karmozijnrode afstand,

Gelijk aan de eeuwige lente,

De geliefde slaapt in een kleine slaapkamer,

En in een droom praat hij over mij,

Altijd over mij praten.