Боже, храни полярников - Аквариум

Боже, помилуй полярников с их бесконечным днем,

С их портретами партии, которые греют их дом,

С их оранжевой краской и планом на год вперед,

С их билетами в рай на корабль, идущий под лед.

Боже, помилуй полярников — тех, кто остался цел,

Когда охрана вдоль берега, скучая, глядит в прицел.

Никто не знает, зачем они здесь, и никто не знает их лиц,

Но во имя их женщины варят сталь, и дети падают ниц.

Как им дремлется, Господи, когда ты им даришь сны?

С их предчувствием голода и страхом гражданской войны,

С их техническим спиртом и вопросами к небесам,

На которые ты отвечаешь им, не зная об этом сам.

Так помилуй их, словно страждущих, чьи закрома полны,

Помилуй их, как влюбленных, боящихся света луны,

И когда ты помилуешь их и воздашь за любовь и честь,

Удвой им выдачу спирта, и оставь их, как они есть.

God, heb medelijden met de poolreizigers met hun eindeloze dag,

Met hun feestportretten die hun huis verwarmen,

Met hun oranje verf en een plan voor het komende jaar

Met hun tickets naar de hemel op een schip dat onder het ijs gaat.

God, heb medelijden met de poolreizigers - degenen die intact bleven,

Als de bewakers langs de kust verveeld in het zicht kijken.

Niemand weet waarom ze hier zijn, en niemand kent hun gezichten,

Maar in hun naam koken vrouwen staal en vallen kinderen op hun gezicht.

Hoe slapen ze, Heer, als u ze dromen geeft?

Met hun voorgevoel van hongersnood en angst voor burgeroorlog,

Met hun technische geest en vragen naar de hemel,

Waarop je ze beantwoordt zonder het zelf te weten.

Dus heb medelijden met hen, alsof ze lijden, wiens bakken vol zijn,

Heb medelijden met hen als geliefden die bang zijn voor het licht van de maan,

En wanneer je medelijden met hen hebt en hen terugbetaalt voor liefde en eer,

Verdubbel hun alcoholvoorraad en laat ze zoals ze zijn.