Ангел всенародного похмелья - Аквариум

Уже прошло Седьмое Ноября,

Утихли звуки шумного веселья.

Но кто-то движется кругами, все вокруг там ,где стою я;

Должно быть, ангел всенародного похмелья.

Крыла висят, как мокрые усы,

И веет чем-то кисло и тоскливо.

Но громко бьют на главной башне позолоченные часы,

И граждане страны желают пива.

Бывает так, что нечего сказать,

Действительность бескрыла и помята.

И невозможно сделать шаг, или хотя бы просто встать,

И все мы беззащитны, как котята;

И рвется враг подсыпать в водку яд,

Разрушить нам застолье и постелье.

Но кто-то вьется над страной, благословляя всех подряд -

Хранит нас ангел всенародного похмелья.

7 november is alweer voorbij.

De geluiden van luidruchtige vrolijkheid verstomden.

Maar iemand beweegt in cirkels, alles om me heen is waar ik sta;

Moet de engel van de kater van de natie zijn.

Vleugels hangen als natte snorren

En het ruikt iets zuurs en sombers.

Maar de vergulde klok op de hoofdtoren slaat luid,

En de burgers van het land willen bier.

Soms is er niets te zeggen

De werkelijkheid is vleugelloos en verfrommeld.

En het is onmogelijk om een ​​stap te zetten, of op zijn minst gewoon op te staan,

En we zijn allemaal weerloos, zoals kittens;

En de vijand staat te popelen om vergif in de wodka te gieten,

Vernietig ons feest en bed.

Maar iemand zweeft over het land en zegent iedereen op een rij...

De engel van de nationale kater houdt ons vast.