Vingt Ans - Salvatore Adamo

Vingt ans,

Je m’en suis promis des choses

Quand j’avais vingt ans

Fort de mes rêves que je portais triomphant

Dans leur lumière tout était diamant

Vingt ans,

Y a pas d'épines aux roses

Quand on a vingt ans

On frime, on prend la pause

On est comme un paon

Qui fait la roue, fier et insolent

La vie et moi

C'était fou, c'était grand

J’avais la foi,

La chance du débutant

Vingt ans, vingt ans

On ne sait pas grand chose

Mais on ose

Puisqu’on a vingt ans

On ne garde rien pour après

Puisqu’on est des maîtres du temps

Vingt ans

Et la première blessure

Le premier tourment

Quand l’amour se parjure

Implacablement

Et vous laisse l'âme

À feu et à sang

Vingt ans

On a vite oublié

Puisqu’on a vingt ans

Et on va voir ailleurs

On aime à tous vents

Rien ne peut détruire

Un coeur de vingt ans

Et j’avais tant de ciel en moi

Que je me sentais à l'étroit

Le monde n’attendait que moi

Moi, moi et mes vingt ans

Et mes vingt ans, et mes vingt ans

Vingt ans

Je n’ai pas su les retenir

Mes vingt ans

Ils ne sont plus que sable mes vingt diamants

Mais j’ai beau me dire

Que j’ai fait mon temps

Souvent, souvent

Je les retrouve d’un coup de printemps

Dans les yeux d’une louve

Qui m’aime tendrement

Et je m’accroche encore

Aux ailes du vent

C’est vrai je les retrouve

D’un coup de printemps

Dans les yeux d’une louve

Qui m’aime tendrement

Mes vingt ans

Et je m’accroche encore

Aux ailes du vent

La vie et moi

C’est toujours fou, c’est toujours grand

Comme à vingt ans

Twintig jaar,

Ik heb mezelf dingen beloofd

Toen ik twintig was

Sterk in mijn dromen droeg ik triomfantelijk

In hun licht was alles diamant

Twintig jaar,

Er zijn geen doornen in de rozen

Als je twintig bent

We pronken, we nemen een pauze

We zijn als een pauw

Wie maakt het stuur, trots en brutaal?

leven en ik

Het was te gek, het was groot

ik had vertrouwen,

Beginners geluk

Twintig jaar, twintig jaar

Er is niet veel bekend

Maar we durven

Sinds we twintig zijn

We bewaren niets voor later

Omdat we meesters van de tijd zijn

Twintig jaar

En de eerste wond

De eerste kwelling

Wanneer liefde is afgezworen

meedogenloos

En laat je de ziel

In vuur en bloed

Twintig jaar

We waren het snel vergeten

Sinds we twintig zijn

En we gaan ergens anders kijken

We houden van alle winden

Niets kan vernietigen

Een twintig jaar oud hart

En ik had zoveel hemel in mij

Dat ik me verkrampt voelde

De wereld wachtte op mij

Ik, ik en mijn twintiger

En mijn twintiger en mijn twintiger

Twintig jaar

Ik kon ze niet tegenhouden

mijn twintiger jaren

Ze zijn gewoon mijn twintig diamanten zand

Maar hoeveel ik mezelf ook vertel

Dat ik mijn tijd heb gedaan

Vaak, vaak

Ik vind ze in een lentestorm

In de ogen van een wolf

wie houdt zielsveel van mij

En ik klamp me nog steeds vast

Op de vleugels van de wind

Het is waar dat ik ze vind

Met een vleugje lente

In de ogen van een wolf

wie houdt zielsveel van mij

mijn twintiger jaren

En ik klamp me nog steeds vast

Op de vleugels van de wind

leven en ik

Het is altijd gek, het is altijd geweldig

Zoals op twintig