La Fête - Salvatore Adamo

Allez viens c’est jour de fête

Célébrons n’importe quoi

Tout ce qui nous passe par la tête

Et puis tiens, pourquoi pas toi et moi

Allez viens on fait la fête

A la chance d'être tous les deux

Et à cet amour qui s’entête

A vouloir peindre le ciel en bleu

Même quand il pleut

Tiens donc il pleut

Comme ce jour là

Souviens-toi

La rue coulait

Sous nos pas

Et tu marchais

Droit vers moi

Non nous n'étions pas à Brest

Et tu ne t’appelles pas Barbara

J’ai osé poser ma veste

Sur tes jolies épaules et ta robe lilas

Et sur les pavés mouillés

Tu riais aux éclats t’accrochant à mon bras

J’ai proposé un café

Tu m’as dit «on se quitte là»

«je ne vous connais pas»

Allez viens on fait la fête

A ce coup de cœur du hasard

Qui a voulu payer sa dette

Il nous devait ce verre au même bar

Et te voilà

J’y croyais pas

Emmène-moi

Je suis resté sans voix

Fêtons quelques souvenirs

Notre premier baiser

Après des jours, des mois

D’innocence et de soupirs

Et toi qui oses me dire

Qu’as-tu pensé de moi?

Et puis célébrons la vie

Ses moments merveilleux

Qui entrouvrent le ciel

Ces éclats de paradis

Qui font que dans tes yeux

Je retrouve mon soleil

Et si on fêtait la terre

Qui tourne comme elle peut

En ces temps de folies

Tiens célébrons ce mystère

Cet instant fabuleux

Qui voit fleurir la vie

Fêtons l’enfant qui s’en vient

Qui aura les yeux clairs

De grand-mère qui s’en va

Fêtons tes rêves et les miens

Qui me donnent la lumière

Et qui guident nos pas

Tiens fêtons ce musicien

Qui fait tourner la rue

D’un air d’accordéon

Fêtons tous ces petits riens

Toutes ces joies retenues

Dont on fait les chansons

Allez viens c’est jour de fête

Au calendrier rien de marrant

Mais plutôt que la sainte discrète

Qu’on ne connaît ni d’Eve ni d’Adam

Fêtons la vie

Et vive nous deux

hum, hum, hum!

Kom op, het is vakantie

laten we alles vieren

Alles wat in je opkomt

En dan hey, waarom niet jij en ik

Kom op, laten we feesten

Gelukkig om beide te zijn

En aan deze koppige liefde

De lucht blauw willen schilderen

Ook als het regent

Hier regent het

Zoals die dag

Onthouden

De straat stroomde

onder onze voeten

En je liep

rechtstreeks naar mij

Nee we waren niet in Brest

En je naam is niet Barbara

Ik durfde mijn jas neer te leggen

Op je mooie schouders en je lila jurk

En op de natte kasseien

Je lachte hardop en klampte je vast aan mijn arm

Ik bood een koffie aan

Je zei "we gaan hier weg"

"Ik ken u niet"

Kom op, laten we feesten

Tot deze meevaller

Wie wilde zijn schuld betalen?

Hij was ons dat drankje aan dezelfde bar schuldig

En daar ben je

ik geloofde het niet

Neem mij

Ik was sprakeloos

Laten we wat herinneringen vieren

Onze eerste kus

Na dagen, maanden

Van onschuld en zuchten

En jij die het me durft te vertellen

Wat vond je van mij?

En laten we dan het leven vieren

Zijn prachtige momenten

Wie kraakt de lucht

Deze scherven van de hemel

Wie doet dat in jouw ogen

Ik vind mijn zonneschijn

Laten we de aarde vieren

Wie draait zich om als ze kan

In deze gekke tijden

Laten we hier dit mysterie vieren

Dit fantastische moment

Wie ziet het leven bloeien

Laten we het kind vieren dat komt

Wie zal heldere ogen hebben?

Van oma die weggaat

Laten we jouw dromen en de mijne vieren

Wie geeft mij licht?

En die onze stappen begeleiden

Laten we deze muzikant hier vieren

Wie draait de straat?

accordeon melodie

Laten we al deze kleine dingetjes vieren

Al deze geneugten tegengehouden

Waarvan wij de liedjes maken

Kom op, het is vakantie

Niets grappigs op de kalender

Maar in plaats van de discrete heilige

Dat we niet weten van Eva of Adam

Laten we het leven vieren

En lang leve wij tweeën

eh, eh, eh!