Tennyson - Adam Barnes

There must be something wrong with me

A certain flaw I cannot face

'Cause I’ve been saving up for years

Trying to move out of this place

But all my money keeps on moving

… things I cannot see

To find a life within my music

keep writing songs of you and me

and she is the cause of my distractions

I’m so please to call her mine

But I’m fed up of waking on my own

Fed up of eating here alone

Fed up of wasting precious time

but I know that we have more to see

more stress we have to fight

I know the morning always comes

with the evening close behind

yet through every single day

I get to hold you tight

I’m scared we’ll miss the chance to live

Yeah I’m worried that we might

and it’s eating me inside

it’s eating me inside

maybe one day we’ll be fine.

maybe one day we’ll be

all on our own

left here alone with whats left of the best of the money held back

money won’t save from the toil and the testle

the barging fear we won’t have enough to last us forever

but maybe a year

and that’s long enough cause we’ll both be together

Er moet iets met me aan de hand zijn

Een bepaalde fout die ik niet onder ogen kan zien

Omdat ik al jaren aan het sparen ben

Proberen te verhuizen van deze plek

Maar al mijn geld blijft in beweging

… dingen die ik niet kan zien

Een leven vinden in mijn muziek

blijf liedjes van jou en mij schrijven

en zij is de oorzaak van mijn afleiding

Ik ben zo alsjeblieft om haar de mijne te noemen

Maar ik ben het zat om alleen wakker te worden

Ben je het zat om hier alleen te eten

Ben je het verspillen van kostbare tijd beu

maar ik weet dat we nog meer te zien hebben

meer stress die we moeten vechten

Ik weet dat de ochtend altijd komt

met de avond op de hielen

maar door elke dag

Ik mag je stevig vasthouden

Ik ben bang dat we de kans om te leven missen

Ja, ik ben bang dat we misschien

en het vreet me vanbinnen op

het vreet me van binnen

misschien komt het op een dag goed met ons.

misschien zullen we op een dag zijn

helemaal alleen

hier alleen gelaten met wat er over is van het beste van het achtergehouden geld

geld zal niet redden van het zwoegen en de testel

de binnenstormende angst dat we niet genoeg zullen hebben om voor altijd mee te gaan

maar misschien een jaar

en dat is lang genoeg want we zullen allebei samen zijn