Kuroshio Sea - Adam Barnes

Before we fall into the sea,

before the light has crushed a kindness in me.

Before the waves had ceased to crash,

I layed, I touched my limbs that hardly fractured or cracked.

Before we fall into the deep,

my feet could see the dark, my chest could hardly breathe.

And I couldn’t stop this hole beneath,

these silent ghosts of men, they were pulling at my feet,

screaming: «Heavy hands, hold me down, hold me down!

Heavy hands pulling me down, pulling me down!»

'Cus all that we found beneath the tide is doubt;

and that ain’t good enough.

So swim for shore, till the coast is in sight,

leave the water to drip from your clothes.

And I’ll be there to hold you tight,

warm you up with my body and bones.

Somehow this love just got out of hand,

and we lied as dove to the deep.

So the water will rush, you’ll scream: «Pull me back up!»

And I left you to go back to sleep.

And we heard them scream:

«Heavy hands, hold me down, hold me down.

Heavy hands pulling me down.»

Screaming: «Heavy hands, hold me down, hold me down.

Heavy hands pulling me down.»

'Cus all that we found beneath the tide is doubt;

that ain’t good enough.

This one time I’ll do right by you, this one time.

This one place will be brighter, this one place.

This one time I’ll do right by you this one time.

This one place will be brighter, this one place.

This one time I’ll do right by you!

This one place will be brighter!

This one time I’ll do right by you, this one time.

This one place will be brighter, this one place.

This one time, I’ll do right by you this on time.

This one place will be brighter, this one place.

Voordat we in zee vallen,

voordat het licht een vriendelijkheid in mij heeft verpletterd.

Voordat de golven ophielden te beuken,

Ik lag, ik raakte mijn ledematen aan die nauwelijks braken of kraakten.

Voordat we in het diepe vallen,

mijn voeten konden het donker zien, mijn borst kon nauwelijks ademen.

En ik kon dit gat eronder niet stoppen,

deze stille geesten van mannen, ze trokken aan mijn voeten,

schreeuwend: «Zware handen, houd me vast, houd me vast!

Zware handen trekken me naar beneden, trekken me naar beneden!»

Want alles wat we onder het getij hebben gevonden, is twijfelachtig;

en dat is niet goed genoeg.

Dus zwem naar de kust, tot de kust in zicht is,

laat het water uit je kleren druppelen.

En ik zal er zijn om je stevig vast te houden,

warm je op met mijn lichaam en botten.

Op de een of andere manier is deze liefde gewoon uit de hand gelopen,

en we logen als een duif in de diepte.

Dus het water zal stromen, je zult schreeuwen: "Trek me weer omhoog!"

En ik liet je achter om weer te gaan slapen.

En we hoorden ze schreeuwen:

«Zware handen, houd me vast, houd me vast.

Zware handen trekken me naar beneden.»

Schreeuwend: «Zware handen, houd me vast, houd me vast.

Zware handen trekken me naar beneden.»

Want alles wat we onder het getij hebben gevonden, is twijfelachtig;

dat is niet goed genoeg.

Deze ene keer doe ik het goed voor je, deze keer.

Deze ene plek zal helderder zijn, deze ene plek.

Deze ene keer zal ik het deze ene keer goed voor je doen.

Deze ene plek zal helderder zijn, deze ene plek.

Deze ene keer zal ik het goed voor je doen!

Deze ene plek zal helderder zijn!

Deze ene keer doe ik het goed voor je, deze keer.

Deze ene plek zal helderder zijn, deze ene plek.

Deze ene keer zal ik dit op tijd voor je doen.

Deze ene plek zal helderder zijn, deze ene plek.