For Shelley (Unheard) - A Lot Like Birds, Cadence

I remember proudly stepping over glass

That you said could never cut me

If I walked where you walked

Kept my hand in your hand

So I clung onto you

I remember soundly leaping over rocks

That you promised I would never trip on

If I kept my eyes up nothing would surprise us

I always wondered how

You never seemed to fall

You never seemed to be out of place

Whenever we were lost

You’d end up happy there anyway

I remember sleeping on a tile floor

Felt the nurses gently wake me

«Sir, you can come in now she’s

Waiting to see you

I wish that she were well»

There were rocks in your back

There was glass in your hair

You tried to smile but it wasn’t really there

You took my hand in your own, said «This feels like home»

And you begged me to take you there

You never seemed to fall

You never seemed to be out of place

Whenever we were lost

You’d end up happy there anyway

Saw you fading

Couldn’t take it on my own

How I hate it

That a heart so warm

Can end up cold

I remember dreaming that this wasn’t real

That you’d be there as I’m waking

We’d both deny we were scared

You never seemed to fall

You never seemed to be out of place

Whenever we were lost

You’d end up happy there anyway

Ik herinner me dat ik trots over glas stapte

Dat je zei dat het me nooit zou kunnen snijden

Als ik zou lopen waar jij liep

Hield mijn hand in jouw hand

Dus ik klampte me aan je vast

Ik herinner me nog goed dat ik over rotsen sprong

Dat je beloofde dat ik nooit zou struikelen

Als ik mijn ogen omhoog zou houden, zou ons niets verbazen

Ik heb me altijd afgevraagd hoe?

Je leek nooit te vallen

Je leek nooit op je plaats te zijn

Telkens als we verdwaald waren

Je zou daar toch blij worden

Ik herinner me dat ik op een tegelvloer sliep

Voelde de verpleegsters me zachtjes wakker maken

"Meneer, u kunt binnenkomen nu ze er is"

Wachten om je te zien

Ik wou dat het goed met haar ging»

Er zaten stenen in je rug

Er zat glas in je haar

Je probeerde te glimlachen, maar het was er niet echt

Je nam mijn hand in de jouwe en zei: "Dit voelt als thuis"

En je smeekte me om je daarheen te brengen

Je leek nooit te vallen

Je leek nooit op je plaats te zijn

Telkens als we verdwaald waren

Je zou daar toch blij worden

Ik zag je vervagen

Kon het niet alleen aan

Wat haat ik het

Dat een hart zo warm

Kan koud worden

Ik herinner me dat ik droomde dat dit niet echt was

Dat je er zou zijn als ik wakker word

We zouden allebei ontkennen dat we bang waren

Je leek nooit te vallen

Je leek nooit op je plaats te zijn

Telkens als we verdwaald waren

Je zou daar toch blij worden